Seherde henüz güneş ben limana geldim demeden, hoş geldin, ben çoktan buradaydım demelisiniz.

Suyla bedeninizi gaflet uykusundan uyandırıp gereksiz yükleri seccadede topraklamalı, el açmalı ve yapacaklarınızın sözünü vermelisiniz.

Rahmet denizinden inciler toplayıp başınıza iman tacını takarak, “öncüler (sâbikûn)” yazan gemiye binmekse niyetiniz, canı can verene teslim etme anı gelmeden, hediye etmeye niyetlenmeli, adı için ölmeyi bilmelisiniz. Bilenler bindiler ve gittiler.

Ya da “sağın adamları (ashabı meymene)” yazan gemide kalmak için her an kafa yormalı, tevbe silgisi ile günahlardan arınmalı, mesaimizi boş işlere değil, zor ama azimle başarılacak işlere kullanarak, azim sahibi İbrahim gibi iç ve dış temizliği yaparak arınmalı, takva elbisesini giymeli, Kur’ân sofrasında beslenmeli, cihad meydanında harcamalı, gaflet uykularında sabahlamak yerine, gece neşesi ile neşelenip anlam ekip değer biçerek var olduğumuzun bilincine ermeliyiz.

Kalkan bu ikinci gemide öncülere yetişemesek de “Biz de sizin yolunuzdayız, geriden de olsa takipteyiz” diyebilmek için güvertede durup sert bir rüzgârda gemiden sulara düşüp boğulmamak için sınırlarda durmamalı, tehlike çanlarına kulak verip emin insanların arasına katılmaya çalışmalı; aramalı, bulmalı, gaflet değil gayret ehli olmalıyız. Arayanlar hep buldular, bulanlar kurtuldular! Lakin eğer “solun adamları (ashabı meşe’me)” ise bindiğiniz gemi, bu yol, başı pek eğlenceli görünse de sonu karabasan gibi üzerinize çökerek, tıpkı Ebrehe ordusunu kuşatan o kara bulut gibi sizi yakıp geçecektir.

Bilmeyenler soru sorarlar. Dilin konuşmasına gerek duyulmayacak ilahî mahkemede azalar istemesen de konuşmaya başlayacak. Mazeret, tasını tarağını çoktan toplayıp gitmiş olacak. Umut ise ta ötelerden, hiç ama hiç gelmeyecek. Dünyada iken yaşamak isteyen ve ölümden fellik fellik kaçan sen, binlerce kez ölümü dileyecek kadar acze düşeceksin. 

Biliyorum şu an anlattıklarım hiç iç açıcı değil. Fakat ilk kez olsun, bir kez olsun bana inan. Ben dostum! Bu limanda, bu iki gemiden başkası yok. Laf çok, eylem yok dermiş gibi yaşama. Ahir zaman vakti şimdi, gemi limana yaklaşıyor baksana...

Hatice Dilek Öztürk