Nebi`ye (s) sesleniş (Şiir)

Allah'ın mahzun kulundan Nebi'ye...

Şiir: Mehmed Maksut

Selam sana cefakar ve vefakar Nebi!

Sen zihinlerdeki karanlığı yaran

Dünyayı vahiyle aydınlatan

Mahzun ve mazlum gönüllere

Rahmet rüzgarları yayan

Kışa dönmüş bahçelere

Baharın erguvan kokusunu konduran

Bir sabah meltemi gibi

Gönül pencerelerimizden gir dünyamıza

Sürgünlere boykotlara rağmen

Yüzleri okşayan sabrın ve sebatınla 

İslam’ın bir heva değil 

Bir dava olduğunu 

Asırların ötesinden öğretiyorsun  

Selam sana çileli yolların insanı! 

Kalabalıklarda kaybolurken  

Yolumu, yurdumu öğrendim seninle 

Seni ilk tanıdığımda 

Yüreğimi bir tüy hafifliğinde uçuran 

Merhametin ve cesaretin olmuştu 

Beni en çok heyecanlandıran 

Sabrın ve direncin olmuştu

 Şimdi ey Fatımat’üz Zehra’nın babası! 

21. asrın korkunç demlerinde 

Küfür ve zulüm bulutlarının altında 

Yaralı yüreğimle  

Sevdalı gönlümle  

Dertli dilimle 

Sana tüm benliğimle haykırıyorum 

 Zulüm saraylarına

Küfür diyarlarına 

Sevgisiz yarınlara karşı mücadelende 

Âdem’in Habil’i, Yakub’un Yusuf’u 

İbrahim’in İsmail’i, Musa’nın Harun’u 

Ve senin Ensar’ınım 

Kutlu sevdanın sevdalısıyım... 

Yalnızım, sevginle kuşat 

Kerbela çöllerindeki çocuklar misali  

Susuzum,  

Rahmetinle sula yürek coğrafyamı 

Yalnızlığın sıcak çöllerinde muhacirim 

Yesrib’in serinliğinde Ensar 

Yürüyorum heybemde umut 

Ayaklarım çıplak, ellerim nasırlı 

Yüzümde asırların acısı 

Geliyorum ey hürriyetinin adresi 

Sana doğru doğrularak geliyorum 

Dikenler batıyor, duramam! 

Susturmak istiyorlar susamam! 

Yıldırmak istiyorlar, yılamam! 

Senin öğrettiğin iman ve sabırla 

Sana fermanım elimde 

Vasiyetim cebimde 

Acılarım yüreğimde 

Yürüyorum ey umudun peygamberi! 

Yüreğini yüreğimde bilerek 

Seninle yürüyorum taşlandığın Taif’e  

 Sürüldüğün Mekke’ye, 

Yaralandığın Uhud’a 

Seninle birlikte yürüyeceğim 

Çağın Elemistanı Filistin’e, Çeçenya’ya 

Afganistan’a, Irak’a, Kürdistan’a 

Ortaduğuya… 

Çünkü ey direniş rehberim! 

Seni Filistin’in yılmaz mücadelesinde 

Şeyh Ahmed Yasin’in tükenmeyen azminde 

Rantisilerin, Yahya Ayyaş’ların  

Fethi Şikaki’lerin Sena Haydali’lerin 

Samimiyetlerinde görüyorum. 

Zehra’nın gözlerinde dökülen yaşlarda 

Senin öğrettiğin umud vardı. 

Çeçenya’nın boyun bükmeyişinde 

Şeyh Şamil’in, Hattab’ın, Dudayev’in 

Dağlardaki mücadelesinde senin özlemin vardı… 

Irak’lı Nur’un dindirilmeyen sesinde 

Senin direnen yüreğini görüyorum 

Yüreğin yüreğimize bahar oldukça 

Yıldıramaz bizi karakışlar, fırtınalar, zulümler 

Durduramaz bizi zindanlar, kelepçeler, prangalar 

Yüreğin bize rehber oldukça 

Ter gözyaşı ve kanla büyüttüğün papatyalar var olacak 

Sana olan özlemimiz oldukça 

Yüreğimizin seferi hep sana olacak 

Ey ümmetin rehberi ahdediyorum 

Fikirlerimizi ona buna göre değil 

Yürüyen Kur’an olan 

Ve bize şahitlik yapan

Hayatınla yaşayacağız 

Sen örneksin, rehbersin, öğretmensin, lidersin 

Sen davudi nağmelerle söylenen  

 Hürriyet marşlarının unutulmaz bestekârısın 

Sen ektin çorak yüreklere iman tohumunu 

Yeşermeyi unutmuş  gönülleri  

Mesajınla, mücadelenle yeşerttin 

Gözyaşınla suladın 

Rahmetinle büyüttün 

Ey insanlığın öğretmeni! 

Büyüteceğiz büyüttüğünü 

Seveceğiz sevdiklerini 

Direneceğiz direndiklerine 

Yüreğimize ektiğin iman tohumları

Solmayacak 

Soldurmak isteyecekler 

Soldurmayacağız 

Koparmak isteyecekler 

Başlarımızı koparsalar da

Koparamayacaklar 

Çünkü seninle 

Fillerin Ebabili 

İbrahim’in İsmail’i 

Filistin’in sapan taşı olacağız 

Davan var oldukça

Biz var olacağız 

Biz var oldukça ey rehberim! 

Aziz davan var olacak...