Hikmet kavramının kök anlamı ve Kur`ani karşılığı

Hikmet , “me-ne-a”  kökünden gelip,“mani olmak, engel olmak” demektir.

Araplar, başkasının tarlasına girerek zarar vermemesi için hayvana bağladıkları ipe “hakeme” derlermiş. Bu kelime, badiyeden çıkıp Medine’ye geldiğinde sosyolojik bir boyut kazarak  “zulme engel olma” anlamı kazanmıştır.

Hakim;  zulme engel olan kişi,

Mahkeme; zulme engel olunan yer anlamına gelmektedir.

Bu durumda hikmet ile zulüm zıt anlamlı kelimelerdir.

 

Yusuf Kültür'ün makalesini okumak için tıklayınız