Kadim ve güncel boyutlarıyla “Câhiliye”
Kur’an’da, câhiliye kavramının dört ayette ve her birinde ayrı terkipler içinde kullanılmaktadır. Bu ayet-i kerimeler nüzul sırasıyla Âl-i İmrân 154, Ahzâb 33, Fetih 26 ve Mâide 50. ayetleridir. Kullanılan terkipler ise, yine sırasıyla ifade edecek olursak “zannel câhiliyye”, “teberrucel câhiliyye”, “hamiyyetel câhiliyye” ve “hukmel câhiliyye”dir.
Kur’an’da, câhiliye kavramının dört ayette ve her birinde ayrı terkipler içinde kullanılmış olduğunu yukarıda belirtmiştik. Bu ayet-i kerimeler nüzul sırasıyla Âl-i İmrân 154, Ahzâb 33, Fetih 26 ve Mâide 50. ayetleridir. Kullanılan terkipler ise, yine sırasıyla ifade edecek olursak “zannel câhiliyye”, “teberrucel câhiliyye”, “hamiyyetel câhiliyye” ve “hukmel câhiliyye”dir.
Bu terkiplerin anlamlarını ve ifade ettikleri sosyo-politik anlayış ve pratikleri kavradığımızda, hem klasik câhiliyeyi doğru tanıma imkânı bulmuş olacağız, hem de bugünün câhiliyesini, modern ve post-modern câhiliyeyi doğru tanıma ve dolayısıyla o günden bugüne aslında câhiliye cephesinde temelde değişen bir şeyin olmadığını kavramış olacağız.