18-03-2015 21:33

Çanakkale: Zafer mi, hezimet mi?

Kısacası Çanakkale, emperyalizmin çıkarları uğrunda Müslüman bir halkın ateşe atılması, çocuklarının kurban edilmesi, geleceğinin karartılması sonucunu doğurmuştur. Yani Çanakkale asla bir zafer değil, tam anlamıyla bir İttihatçı basiretsizliği ve hezimettir.

Çanakkale: Zafer mi, hezimet mi?

İslam ve Hayat

Son yıllarda her Mart ayında furya halinde bir Çanakkale hamasetine tanık oluyoruz. Bu yıl da aynı durum yaşanıyor. Üstelik savaşın 100. yılı sebebiyle bu yıl hamasetin dozu artmış bulunuyor.

Çanakkale Savaşı'ndan her yerde övgülerle söz ediliyor, Çanakkale'nin ne büyük bir kahramanlık eseri olduğu, bağımsızlık sembolü olduğu propagandası yapılıyor. Bütün bu propagandaların İslami argümanlara da yer verilerek yapılması ise işin cabası.

Peki Çanakkale hakikaten bir destan mıdır, bağımsızlık sembolü bir zafer midir?

600 yıllık bir devleti 10 yıl içinde tükenişe götüren darbeci İttihat ve Terakki kadrosunun, ayakta durmakta zorlanan Osmanlı'yı alavere dalaverelerle dahil ettikleri ve üstelik Osmanlı ordusuna da Alman bir generalin komuta ettiği, birinci emperyalist paylaşım savaşının bir parçası olan Çanakkale Savaşı, ilk bakışta zafer gibi görünse de sonuçları itibariyle Osmanlı'nın sonunu getiren bir hezimet savaşı olmuştur.

Avrupa'daki savaşlarda köşeye sıkışan ve büyük kayıplar veren Almanya'nın, savaşı yayarak ordusunu rahatlatma stratejisinin parçası olarak gördüğü ve o şekilde kurguladığı Çanakkale Savaşı sonucunda, Osmanlı'nın geleceğini teşkil eden eğitimli bir nesil yok edilmiştir. 

Böylece bir anlamda Batıda eğitim görmüş subay kadrolara yer açılmış, fırsat doğmuştur. Çanakkale Savaşı Osmanlı'nın yetişmiş insan potansiyeli ve zaten kısıtlı olan maddi imkânlarını tüketmiş, Osmanlı'nın tabutuna çivi çakan bir gelişme olmuştur.

Çanakkale Savaşları sırasında bunun farkına varıp, Almanlar için savaşıldığını söyleyen subaylar geri plana çekilmiş, Alman generaller savaşın uzaması ve İngiliz-Fransız koalisyonunun daha fazla yıpranıp Batı cephesindeki güçlerinin bölünmesine yönelik taktikler uygulamışlardır.

Kısacası Çanakkale, emperyalizmin çıkarları uğrunda Müslüman bir halkın ateşe atılması, çocuklarının kurban edilmesi, geleceğinin karartılması sonucunu doğurmuştur. Yani Çanakkale asla bir zafer değil, tam anlamıyla bir İttihatçı basiretsizliği ve hezimettir.

YORUMLAR

  • Muradi   20-03-2015 22:12

    Çanakkale Savaşının 1. Dünya Savaşından bağımsız olarak ele alınması baştan bir hata olacaktır. Bu cephenin kendi başına değerlendirilmesi tarihin çarpık yorumlanmasına yol açacaktır. Emperyalist devletlerle ortaklaşa girilen bir savaştan zafer çığlıkları üretmek hamaset edebiyatına katkı olabilir ancak. Çanakkale Savaşının yalnız başına ele alınması İttihatçıların çarpık anlayışlarını gözlerden gizlediği gibi 1. Dünya Savaşından sonraki dönemde emperyalistlerle girişilen ilişkilerin niteliğini de gözlerden ırak tutmaktadır. Çünkü bu savaşın hemen ardından yapılan ve adına Kurtuluş! Savaşı denilen savaş da aslında Dünya Savaşının bir devamıdır. Milli Mücadele denilen bu dönem de aynen Çanakkale de olduğu gibi abartı edebiyatından uzak tutulmamıştır. İngilizlerin yardımıyla kazanılan Yunan Savaşları da emperyalist ilişkilerden uzak olmamıştır. Dolayısıyla asıl olarak 1.Dünya Savaşı değerlendirilecekken bu savaşın içinden bir cephenin esas alınması tam bir zihinsel çarpıtma örneğidir. Müslüman dünyasının parçalanması anlamına gelen Dünya Savaşının görmemezlikten gelinmesi bugün dahi emperyalist devletlerle girişilen ilişkilere karşı kör ve sağır kalınmasına yol açan önemli nedenlerden biridir. Türkiye'de tarihe resmi ideolojinin yaptığı önemli tahribatlardan biri olarak da okunabilir Çanakkale değerlendirmeleri.

  • Yahya Uslu   20-03-2015 07:29

    Selamun aleykum; Kemal Songür abi, yanlış anlaşılmasın yorum olarak paylaştığım makale gençbirikim.net sitesinden direk olarak alıntılanmış olup, Mustafa Güldağı adlı kişiye aittir, makalenin linkide yorumun en altında eklidir. Basiretli bakış açısıyla isabetli noktaları yakalamış, ufuk açıçı bir yazı...

  • Vedat   19-03-2015 19:29

    Çanakkaleyi bir galibiyet veya mağlubiyet değerlendirmesinden ziyade ,tüm meselelerimizde olduğu gibi olayı Kur'an zaviyesinden değerlendirmek gerekir ,zira kur'an bizim olaylara bakışımızın ana kaynağını oluşturur.Duygusal yaklaşımlarla bu çözümlemeyi yapamayız. Sünnetullah bizim olaylara bakışımızdaki ana kavramdır ,nedir sünnetullah ;kısaca yüce Allah'ın değişmez yasalarıdır.Bu kavramın özellikle bizi bu olayda ilgilendiren kısmı şudur."Bir toplum kendi nefsindekini değiştirmediği sürece Allah'ta O toplumun durumunu değiştirmez." Peki Çanakkale savaşına gelinceye kadar ümmet ne durumdaydı? hepimizin bildiği gibi ,fikri ,akidevi,siyasi bilinci olmayan adeta içi boşaltılmış bit yeniği buğday gibiydi,hiçbir özgül ağırlığı olmayan içi boş buğday. Elbetteki yüzyılların saltanat sultanat düzenlerinin etkisi altında çeşitli mezhep ve meşreplere bölünen ümmetin parçalanması kaçınılmazdı ve bu parçalanma sadece savaş meydanında kazanma veya masa başında kaybetme ile izah edilemez.Bu olay toplumsal değişim yasasıyla ilgilidir.Bu sadece Çanakkale ileilgili bir mesele değildir bütün ümmetin yaşadığı bir gerçekliktir,bütün islam coğrafyasında yapılan sözde kurtuluş savaşlarına ve sonunda kazananlara ,yönetimi oluşturan siyasi iradeye bakın ,farklı bir durum asla göremezsiniz. Şurada bu kadar sehit verdik,burada şöyle zafer kazandık söylemleri ve duygusallıkları bizi biryere taşımaz,taşıyacak olan şey ,toplumun kendi nefsindekileri kur'an'dakilerle değiştirmesiyle bağlantılıdır. Bize düşen azim ve sabır ile bu yolun şahidleri olmaktır.

  • kemal songür   19-03-2015 12:33

    ''Çanakkale: zafer mi hezimet mi?'' başlığını Merhum Akif görseydi ne derdi acaba! Şiirleriyle dedelerimizin fedakarlıklarını sonraki nesillere anlatan, iman kardeşliği ruhuyla ümmet coğrafyasından gelip (arabıyla, lazıyla, kürdüyle, afganisiyle, kafkaslısıyla) nice yiğitlerin bu topraklarda şehid düştüğüne haykırışlarıyla şahidlik yapan Akif'imiz ne söylerdi acaba. Çanakkale'yi kemalist sistemin kullanması ve mitolojik yaklaşımlarla ayağı yere basmayan anlatımlarla gerçekliğinin örtülmesi ayrı bir şey, ümmetin çocuklarının din/namus/şeref kaygısıyla yokluklar/yoksunluklar içerisinde üzerlerine düşeni fedakarca yapmalarının gerçekliği ayrı şeydir. Bu toplumun önüne ''Çanakkale zafer değil, kocaman bir hezimettir'' üst başlığıyla çıkılsa ve arkasından cildler dolusu gerçeklik anlatılsa ikna edici olunabilinirmi acep! Oysa; Çanakkale zaferini bu ümmetin çocukları kazanmıştır fakat sonrasında seküler zihinler bu zaferi çalarak/kullanarak dedelerimize ve değerlerine ihanet etmişlerdir şeklinde yaklaşılsa hem gerçeklik hem de ikna sadedinde daha iyi olmaz mı? Antepde Karayılanların, Maraşta sütçü İmamların, Çanakkalede yediden yetmişe gösterilen v.s fedakarlıkları anlatmak ve arkasından seküler zihinlerin hırsızlığını/alçaklığını dile getirmeyi daha doğru yaklaşımlar olarak görmekteyim. Yahya Uslu kardeşimin; ''Evet gördüğünüz gibi yeni kurulan mecliste ve devlette din konusunda ne kadar hassas olduğu görülüyor. Zaten Çanakkale zaferi de bu ruhla kazanılmıştı. Devleti ve meclisi de bu ruh inşaa ediyordu.'' diyerek Çanakkale ruhunu ifade etmesi ve sonrasında da ''Ama çok kısa bir zaman sonra bu durum ortadan kalkmış ve meclise de devlete de seküler-laik yapı egemen olmuştu.'' tesbitiyle sonra gelen acıklı dönüşümü özetlemesi Çanakkale'nin zafer olduğu ve/fakat bu zaferin sürdürülemeyerek seküler zihinlerce kendi lehlerine çevrildiği/çalındığı gerçeğini anlatmaktadır. Makalenin başlığı; ''Ümmetin çocukları eliyle kazanılar Çanakkale zaferinin seküler eller ile çalınması'' ya da ''cephede kazanılan masada kaybedilen Çanakkale!'' gibi başlıklarla meramın anlatılması daha doğru olurdu diye düşünmekteyim. Bu vesile ile din/namus/şeref kaygısıyla toprağa düşen şehidlerimize mağfiret duasıyla... selam ve dua ile.

  • Yahya Uslu   19-03-2015 08:40

    Çanakkale Geçildi! Çünkü… Bizim bir Çanakkale zaferimiz vardır. Düşman ordusunu-özellikle İngiltere’yi denize döktüğümüz destansı zafer. Çanakkale Savaşı, Müslümanların inançlarını korumak için verdiği mücadeledir. Çanakkale Savaşı, kâfirlerin topraklarımıza girip kâfirlik yapmalarını engellemek için verdiğimiz bir mücadeledir. Çanakkale Savaşı; namazla, tekbirlerle, Kur’an’la verilen mücadelenin adıdır. Çanakkale Savaşı, Müslümanların“Biz daha bitmedik. İman varsa imkan da var” sloganını Batının kokuşmuş, materyalist, seküler zihniyetine haykırmaktır. Çanakkale zaferi; ulusalcı, seküler, Kemalist ve ırkçı zihniyetin vesayetlerini sürdürmek için kullandıkları bir araç asla olamaz. Çanakkale Savaşı, ümmetin diriliş için attığı son çığlıktır. Çanakkale zaferi, ümmete “kalkın ayağa ve dimdik durun” demektir. Çanakkale zaferi, “düşmek ayıp değil, kalkmasını bil” düsturunu bize en iyi öğreten zaferdir. Çanakkale zaferi, gücünü vahiyden alan, ümmetçi düşüncenin dışa yansımasıdır. Yoksa Çanakkale zaferi, toprağı kurtarıp zihinleri Batı’nın seküler ve materyalist zincirlerine bağlamak değildir. Çanakkale Savaşı, inanç değerlerini korumak ve yüceltmek için Türküyle, Kürdüyle, Arabıyla, Lazıyla, Çerkeziyleverdiğimiz mücadelenin adıdır. İşte tam bunu dediğimde birileri için “Ama Araplar bizi arkadan vurdu, İngilizlerle iş birliği yaptılar” demek refleks haline gelmiş. “Mekke Emir’i Şerif Hüseyin İngilizlerle anlaşıp 1. Dünya Savaşı’nda İngilizleri destekledi. Ama Arapların hepsi bunu yapmadı. Osmanlı’yı savunan Araplar da vardı. Çanakkale, Kafkas ve Balkan Savaşları’nda bizden yana oldular. Bu savaşlarda ‘200 bin Müslüman Arap’ şehit oldu. Yurt dışına gidip Osmanlı şehit mezarlıklarına bakın, Bağdatlı, Şamlı, Halepli, Trabluslu, Beyrutlu kişilerin mezarlarını göreceksiniz”[1] Çanakkale Savaşı’nda bizim safımızda bize destek veren onlarca Arap vardı. Ve onlarcası Çanakkale Savaşı’nda şehit düştü. İngilizlerle işbirliği yapan Şerif Hüseyin ve yandaşlarıdır. Bunu kalkıp tüm Araplara genellemek gülünçtür. Şerif Hüseyin ve yandaşlarının yaptıklarını “Araplar bizi arkadan vurdu” diyerek insanlara anlatmak “ulusalcı-ırkçı zihniyetin” dışa yansımasıdır. Bunlar asla Çanakkale Savaşı’nda bizimle beraber olan Arap Müslümanları görmezler. Çanakkale zaferini sadece Türklerin zaferiymiş gibi göstermek isterler. Hâlbuki o zaferi, Diyarbakırlı, Bitlisli, Siirtli Müslüman Kürt kardeşimle, Müslüman Arap kardeşimle, Müslüman Laz kardeşimle, Müslüman Türk kardeşimle beraber kazandık. Ve biz bunu bir inanç uğruna yaptık. Neyse geçelim bu faslı. Çünkü MalcolmX’in dediği gibi:“Irkçılık bir ideoloji değil, psikolojik bir hastalıktır.” Çanakkale Zaferi’nden sonra günümüze kadar “Çanakkale geçilmez!” diyerek her yerde söyledik durduk. Duvarlara yazdık bunu. Bunu kağıtlara büyükçe yazıp sınıflara astık. Caddelere, sokaklara “Çanakkale Geçilmez” pankartları astık. Ne zaman Çanakkale kelimesi geçse hemen aklımıza “Çanakkale geçilmez. Geçilmedi de” cümlesi geldi. Arkadaşımıza, akrabamıza, kardeşimize Çanakkale’de yaşanan ibretlik olayları anlata anlata bitiremedik. Savaşta yaşanan mucizevi olayları anlattıkça anlattık. Askerlerimizin ne kadar güzel bir destan yazdığını her seferinde anlattık. Ve ardından omuzlarımızı kabartıp o destansı cümleyi tekrardan kurduk: “ÇANAKKALE GEÇİLMEZ!”(İşte bunu diyenlere ben diyorum ki: Aklına selam söyle) Ama Çanakkale geçildi. Hatta Çanakkale gibi onlarca yer geçildi. Ama biz “Çanakkale Geçilmez” diyerek kendimizi avuttuk durduk. Evet üstüne basa basa söylüyorum: “Çanakkale Geçildi” Bu yazımı da Çanakkale’nin nasıl geçildiğini ispatlamak için yazdım. Sanırım ispatına başlayabiliriz artık. Anlatalım ki içi boş sloganlarla övünüp durmayalım. Çünkü slogan toplumu olduk çıktık. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Çanakkale Savaşı’ndan sonra yaşanan olayları iyi analiz edersek bu gerçeği kolayca anlayabiliriz. I. Dünya Savaşı’ndan sonra Ankara’da Büyük Millet Meclisi kurulmuş yeni bir devlet oluşmuştu. Meclis dualarla, Kur’an’la, tekbirlerle, namazlarla, hatimlerle açılmıştı. Kelime-i Tevhid bayrağı ile tekbirler getiriliyordu. Bu gün ise o bayrağa “irtica” deniliyor. Meclisin içinde kürsünün arkasında “Ve emruhum şura beynehum” (onların işleri aralarında şura istişare iledir.-Şura 38) ayeti yazılıydı. [2] Ayrıca dönemin İzmir Milletvekili Mahmut Esat Bozkurt diyor ki: “Mecliste müezzin beş vakit ezan okur, imam cemaate namaz kıldırırdı…”[3]Evet gördüğünüz gibi yeni kurulan mecliste ve devlette din konusunda ne kadar hassas olduğu görülüyor. Zaten Çanakkale zaferi de bu ruhla kazanılmıştı. Devleti ve meclisi de bu ruh inşaa ediyordu. Ama çok kısa bir zaman sonra bu durum ortadan kalkmış ve meclise de devlete de seküler-laik yapı egemen olmuştu. Tevhid Bayrağı irtica simgesi olmuş. Kur’an’ın ilkeleri gericilik, savunanlar da yobaz olmuştu. Artık meclise vahiy hakim değildi. Vahyin egemenliğini savunan milletvekilleri de tasfiye edilmişti. Bunlardan bir de Mehmet Akif’ti. Mecliste ezan okumak, Kur’an’ın ve İslam’ın ilkelerini savunmak irtica, gericilik, yobazlık ve teröristlik olacaktı. “Laiklik elden gidiyor. Kahrolsun şeriat diyerek” dindar kesim tasfiye edilecekti. Zaten bu durum günümüzde de aynı yapısıyla devam etmektedir. İşte Çanakkale’nin geçildiğinin birinci delili bu. Çanakkale geçilmemiş olsaydı bunlar olur muydu? Neyse geçelim. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Tarih 3 Mart 1924’ü gösteriyordu. Hilafet kaldırılmış, daha doğrusu ilga edilmişti. Hükmünü kaybetmişti. Son halife 2. Abdulmecit yurtdışına sürülmüştü. Halifenin şahsi hayatından bahsetmek istemiyorum. Asıl olan hilafet kurumunun ne kadar önemli bir kurum olduğudur. Hilafet ile dünyadaki tüm Müslümanlar Halifenin etrafında toplanıyorlardı ve böylece Müslümanlar büyük bir güç haline geliyordu. İngilizler ve Batı Hilafet ve Halife’den hiç hoşlanmıyordu. Çünkü Müslümanları birlik ve beraberlik içinde tutuyordu. Bu da İngilizlerin Müslümanları “bölüp parçalayıp yutmasını” engelliyordu. Halife, haydin savaş var! dediğinde Müslümanlar toplanıp büyük bir güç oluşturuyordu. İngilizler, Hilafet ve Halife belasından kurtulmalıydı. Farklı ırktan olan Müslümanları Hilafet ve Halife birleştiriyordu. Bakın Hilafet kaldırıldığında İngilizlerin tepkisi nasıl olmuş: Halifelik kaldırılınca İngiltere’nin Musul’daki resmi görevlisi bunu hayretle karşılayıp inanmakta güçlük çekmiştir. İngiliz görevli “Halifeliğin ortadan kaldırılmasıyla Türkler’in bindikleri dalı kestiklerini ve bununda İngiltere için inanılmayacak derecede mükemmel olduğunu”[4] söyledi. AH AH!MÜKEMMEL OLMAZ MI!Yıllardır parçalamak istedikleri Müslümanları parçaladılar. İngiltere büyükelçisi Ronald Lind 8 Şubat 1926 raporunda şunları diyor: “Laik Türkiye’nin Müslümanları artık İngilizler için tehlike olmaktan çıkmıştır”[5] İngiliz yazar PhilipsGraves ise “Türkler herhangi bir devlet için güçlük yaratabilecek Hilafet kurumunu ortadan kaldırmakla Britanya(İngiliz) İmparatorluğuna çok büyük iyilik yapmıştır”[6] (Yorum sizin) Meşur tarihçi Arnold J. Taynbee ise şunu dedi: “Halifeliğin kaldırılmasıyla Türkler İslam dünyasının merkezi olmaktan çıkmıştır. Türkiye İslam’ın manevi önderliğini bırakıp, dünyevi bir hükümet kurup halifeyi sınır dışı edince Batılaşmanın nimetlerine karşılık İslam birliği ve desteğinden vazgeçti. Ne olursa olsun Halifelik İslam toplumunu birleştirici ve İslam’ın geçmişi ile en güçlü bağı sayılmıştır”[7] Zaten bunun için Hilafet tehlikeliydi. Evet aslında İngilizler, Hilafetin kaldırılmasıyla Çanakkale Savaşı’nda elde edemedikleri büyük zaferi elde ettiler. İngilizler için Hilafet’in kaldırılmasıyla(ilgası), Müslümanları birleştiren güç ortadan kalktı. İngilizler için bundan daha büyük zafer olabilir mi? Artık Müslümanları istedikleri gibi bölüp parçalayıp yutabileceklerdi. Zaten ekmeği bölmenin amacı da kolay yutulur lokma haline getirmektir. Biz halen “Çanakkale Geçilmez” diyerek kendimizi avutup duralım. İşte Çanakkale’nin geçildiğinin en açık ispatıdır bu. şap ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… 25 Kasım 1925’te TBMM, meşhur Şapka Kanununu kabul etti. İşte bu Kanunla beraber yaşananlar tarihimizde utanç lekesi olarak kalacaktı. Şapka giymeyenlere karşı baskı uygulanacak gerekirse asılacaktı. Yaşanan şu olay durumu en güzel şekilde özetliyor: Rize Ulu Camii imamı Hafız Şaban Hoca cemaate “Biz dinimize bağlılık isteriz inanmayanlar inanmasın fakat inananlara zulüm yapılmasın, tek isteğimiz sarığımıza sakalımıza cübbemize dokunulmasın. Şapkayı giyenler giysin ama giymeyenler hapse atılmasın.” şeklindeki sözleri Rize’de şapka yasasına karşı protestoları başlatmıştı. Bu protestolara karşı hükümet halkı sindirmek için Rize limanına dönemin en büyük savaş gemisi “Hamidiye Zırhlısını” demirleyerek Rize’yi bomba yağmuruna tutmuştu. Hamidiye zırhlısının Rize’nin yamaçlarına topçu ateşi açtığı ve halkın bunu destanlaştırarak: “Atma Hamidiye atmavergide vereceğuk, şapka da giyeceğük” ağıtları yakarak aman diledikleri tarih kütüklerinde kayıtlıdır. [8] Şapka giymemek için ölene kadar şehre inmeyip dağlarda, mağaralarda yaşayan insanlar bile olmuştur. Kellesiz kalmak istemeyenler de şapkayı bulup giyiyorlardı. Ayrıca Maraş, Sivas, Kayseri, Erzurum’da da halk isyan etti. Halkın üzerine ateş açıldı. [9] Bu da gösteriyor ki, zihnin ve şeklin Batı’ya uydurulması için her şey yapılır olmuştu. Kendi memleketi bombalayacak kadar ileri gidilmişti. Halbuki Çanakkale Savaşı İngiltere ve Batı’nın zihniyetine karşı verdiğimiz mücadelenin ifadesiydi. Çanakkale Savaşı’nda İngilizlere ve Batı’ya karşı her türlü mücadeleyi verdik. Ama savaştan sonra onlara benzemek için her şey yapıldı. Savaş sadece toprak kurtarmak değildir. Savaş aynı zamanda inancını, hukukunu ve seni sen yapan değerleri de kurtarmaktır. İşin ilginç tarafı Cumhuriyet Dönemi’nde bizi biz yapan değerlere sırtımızı dönmüştük. Batı’nın şapkasını giydirmek için halka zulüm yapılmıştı. Çanakkale Savaşı’nı bunun için mi vermiştik?İşte Çanakkale’nin geçildiğinin bir başka delili de budur. Biz ise halen “Çanakkale Geçilmez” diyerek kendimizi avutalım. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… 1 Kasım 1928’de Harf İnkılabı olmuştur. 1000 yıllık alfabemiz bir günde değiştirilmişti. Bununla beraber hiçbirimiz 90 yıl önce yazılmış bir eseri alıp okuyamıyoruz. Eskikütüphaneler türbeye dönüşmüştür. Cemil Meriç’in dediği gibi 3 Kasım 1928’den itibaren kütüphaneler birer “tuğla yığını”na döndü; dini-kültürel birikimimiz gelecek nesillere aktarılamadı. İsmet İnönü’nün şu sözü tüm bu Türkçeleşme harekatının amacını ortaya koyuyor: “Harf İnkılabı’nın en büyük faydası, kültür değişmesini kolaylaştırmasıdır. Türk milletini bir kültür âleminden bir başkasına nakletmiştir” Ahmet Cevat Emre “Arap yazısıyla Batı kültürünü benimsemek imkânsızdı.” diye yazmıştır. Demek ki, gerçek amaç, Batı medeniyetine geçmekti, Osmanlı’yı, İslam’ı ve Kur’an’ı temsil eden bir yazıyla yollarına devam edemezlerdi. Kendi iradesiyle Harf İnkılabı’nı yapan 2 ülke var modern çağda. Biri biziz, diğeri İsrail. Ancak mühim bir farkla: Biz Arap yazısını geri bıraktırıyor diye terk ederken, İsrail, hemen bütün Yahudi vatandaşları Latin harflerini bildiği halde tersinden bir Harf İnkılabı yaptı ve “2 bin yıl önceki” ölü ve öğretilmesi çok zor “İbrani alfabesini” diriltti. Latin alfabesine geçilmesiyle batıya doğru meyledildi. İnsanlarda bugün bile belli olan kimlik bunalımı oluştu. [10] Aslında buna Osmanlı’nın yani tarihin hakimiyetinden kurtulmak da diyebiliriz. Tüm bu yaşananlara baktığımızda biz 1. Dünya Savaşı’nda İngilizlerin işgalinden değil de Osmanlı’nın hakimiyetinden kurtulmuşuz gibi geliyor. Bu değişiklik Batı’nın kültür anlayışını benimsemede yardımcı olacaktı. Allah aşkına o zaman biz niye Çanakkale Savaşı yaptık ki? Niye bu kadar şehit verdi ki? Bırakın Çanakkale’yi geçmeyi, zihinlerimizi köleleştirmişler. Zihinlerimizin içine format atmışlar. İşte Harf Devrimi de Çanakkale’nin geçildiğinin başka bir delili. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Çanakkale’nin geçildiğinin en vahim örneğine geldik şimdi. Cumhuriyet Dönemi’nde yapılan güzellik yarışmalarına yani. Dünya genelinde bir güzellik yarışması düzenlenir Avrupa’da, Belçika’nın Spa şehrinde düzenlenir bu yarışma. Keriman Halis bu yarışmaya gönderilmek istenir. Babası Tevfik Halis’ekızınızı güzellik yarışmasına sokacağız dediklerinde Tevfik Bey“Bu kara kızı mı?”diye alay etti. Aynı yıl Belçika’nın Spa şehrindeki yarışmaya Keriman Halis de gönderilir. 28 ülkenin temsilcileri arasından dünya güzeli seçilir. Buraya kadar belki acı verici bir şey yok. Ama Keriman Halis nasıl birinci oldu? Yarışma gününde jürinin önünde kızlar birer birer geçip giyimleriyle, bakışlarıyla, tebessümleriyle puan toplamaya çalıştılar. Jüri salona geçip puan değerlendirmesi yapmak istedi. Başkan kürsüye geçerek şöyle dedi: “Sayın jüri üyeleri bugün Avrupa’nın Hıristiyanlığın zaferini kutluyoruz. 1400 senedir dünya üzerinde hakimiyetini sürdüren İslamiyet artık bitmiştir… Müslüman kadınların temsilcisi Türk güzeli Keriman aramızdadır. Bu kızı zaferimizin tacı kabul edeceğiz. Onu kraliçe seçeceğiz. Ondan daha güzeli varmış yokmuş önemli değil… Bu sene Hıristiyanlığın zaferini kutluyoruz. Avrupa’nın zaferini kutluyoruz. Bir zamanlar Fransa’da oynanan dansa müdahale eden Kanuni Sultan Süleyman’ın torunu işte “mayo ve sutyen”ile önümüzdedir. Kendini bizlere beğendirmek istemektedir. Biz de bize uygun bu kızı beğendik. Müslümanların geleceğinin böyle olması temennisiyle. Türk güzelini dünya güzeli olarak seçiyoruz. Fakat kadehimizi Avrupa’nın zaferi için kaldıracağız.”[11] Keriman Halis Türkiye’ye döndüğünde Atatürk ona “ECE” ismini veriyor ve böylece ismi Keriman Halis Ece oluyor. Ece “kraliçe” anlamına gelmektedir. Şimdi soruyorum biz Çanakkale Savaşı’nı bunlar için mi yapmıştık?Biz Çanakkale Savaşı’nı Avrupa’ya çıplak bir kız gönderip Avrupalıların gözüne zevk vermesi için mi yapmıştık? Biz Çanakkale Savaşı’nı namusumuzu korumak için yapmamış mıydık? Çanakkale Avrupa’ya güzellik yarışması için çıplak bir Müslüman kız gönderdiğimiz gün geçildi. Çanakkale Avrupa’dan birincilikle dönen bu kızımıza “ECE (kraliçe)” ismini verdiğimiz gün geçildi. Halbuki Çanakkale’de ve diğer savaşlarda ninelerimiz ve annelerimiz örtüsüyle, tesettürüyle askerimize yardım etmişlerdi. Cephanelik taşımış, yiyecek giyecek taşımışlardı. Onlar bizim namusumuzun bekçisiydi. Bu güzellik yarışması gösteriyor ki, Çanakkale çoktan geçilmiş de bizim haberimiz yok. Allah aşkına biz Çanakkale Savaşını bunlar için mi verdik?İşte Çanakkale’nin geçildiğinin en büyük delillerinden bir de budur. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… 1932 yılında ezanı Türkçeleştirip Arapça okunmasını yasaklamaya başladılar. Bu tarihten itibaren Diyanet İşleri Başkanlığının talimatıyla Arapça ezan okuma yasağı getirilir. Bu ezan 1932 de böyle okutulmaya başlandı. Tam 18 yıl böyle okutuldu. Atatürk 1938 de öldü. Demek ki 5 yılı Atatürk döneminde 13 yılı da İsmet İnönü döneminde okutuldu. Ezan “Tanrı Uludur” diye başlıyor. Allah-uekber (en büyük Allah’tır) kaldırılmış yerine Yunancadan hortlatılmış Tanrı kelimesi getirilmişti. Said Nursi bu ezanın okunduğunu duyar ve bu ezana “şarkı” der. Velhasıl 18 yıl şarkı okuttular bize. Bu ezanı okuması içinde musikiden iyi anlayan imamların yetiştirilmesi gerektiğini söylediler. Arabeks şarkı söyler gibi okuttular. Pek çok din görevlisi ceza aldı, dayak yedi, görevden alındı, hatta hapse düştü. Daha sonraki yıllarda cezaları tam olarak belli olmuştur. “Devrim Kanunu” olarak bilinen Türk Ceza Kanunu’nun 526. maddesine bir ek yapıldı. Buna göre Arapça ezan ve kamet okuyanlar 3 aya kadar hafif hapis veya 10 liradan 200 liraya kadar hafif para cezasıyla cezalandırılacaklardı. ”[12] Karamürsel’in Ayazma köyünden Boşnak asıllı Bekir Duran, Çarşı Camii’nde Arapça ezan okuması sebebiyleAdliye’ye sevkedilmiş, ancak cezai ehliyeti bulunmadığı için serbest bırakılmış, Arapça ezan okumaya devam etmesi üzerine Bakırköy Akıl Hastanesine sevk edilmiştir. (1939)[13] Anlaşılan o ki deliler akıllı,akıllılar deli olmuş. Adalet falan kalmamış. İnanç özgürlüğü ise “kayıp aranıyor.”İşte böyle bir dönem. (Adaletin ve inanç özgürlüğün ruhuna el Fatiha!M. G) Ezanın böyle okutulmasından dolayı Yazar Ali İlbey der ki: “Cumhuriyet, Allah-uekber’in‘Tanrı uludur’ diye okutulmasıdır. ” Evet biz Çanakkale Savaşı’nda, ezanı “Tanrı Uludur” diye okunması için mi savaştık? Bunun için mi şehit verdik? Acaba Çanakkale’de şehit düşen askerlerimizden biri bu durumu görseydi ne derdi. Çanakkale geçilmemiş olsaydı hiç “ALLAHUEKBER” Tanrı Uludur diye okutulur muydu? Çanakkale geçilmemiş olsaydı Allahuekber diyenler cezalandırılır mıydı?Ya da şöyle söyleyelim: Bugün minarelerimizden 5 kez Allah-uekber(Allah en büyüktür) diye haykırılıyor. Ama ekonomik, sosyal, siyasi, eğitim ve hukuk hayatı Allah en büyük değilmiş gibi şekillendiriliyor. Ekonomi faizli ve sömürü düzenine itaat ediyor, eğitim, yoz ilişkili sürtüşmeli şekilde dizayn edilmiş, hukukta İslam’ın ilkeleri dikkate alınmıyor. Siyasi hayatta İslam(Allah) devlete karışamaz. Tüm bunlardan sonra günde 5 vakit minarelerden Allah-uekber,Allah-uekber,Allah-uekber,Allah-uekber…İşte böyle bir ezan ancak uyutan resmi ideoloji tarafından uyuşturucu olarak kullanılır. Derler ki: “Nasıl olsa ezanlarınız Arapça okunuyor, camiler açık ne yapacaksınız Kur’an’ı şeriatı?” derler. İşte tam burada ezanı uyuşturucu olarak kullanıyorlar. Nasıl olsa ezanı da anlamıyoruz. Ezanın bir gün uyuşturucu olarak kullanılacağı hiç aklıma gelmezdi. Şeytanın sağdan yaklaşması olsa gerek. Bunun en açık örneğini DP Döneminin Cumhurbaşkanı Celal Bayar’ın açıklamalarında görüyoruz. 3. Cumhurbaşkanı Celal Bayar, 1950’de ezanın tekrar Arapça olarak okunmasına izin verildiği dönem için şunu diyor: “Bir barajın önünde biriken sular alt kanallardan tahliye edilmezse nasıl ki bendini yıkacaksa, İslami birikimin de bu küçük işlerle deşarj edilmemesi halinde Atatürk devrimlerini yerle bir edecektir” [14] Yani Bayar demek istemiştir ki, Arapça ezanın serbest bırakılmasıyla Müslüman halkın isyan etmesinin önüne geçildi ve halk yumuşatıldı. Çünkü halk artık isyan etmek üzereydi. Böylece halk isyanı önlenerek Atatürk Devrimleri korunmuş oldu. Velhasıl anlayacağınız Çanakkale geçilmiş. İnanın bizim okunan ezanlarımızdan küfür alemi rahatsız olmadığı gibi yine bizim Çanakkale geçilmez sloganlarımızdan da rahatsız olmuyorlar. Çünkü geçilmiş bir defa. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Bildiğiniz gibi yüzümüzü Batı’ya çevirdikten sonra yaşantımız şeklimiz tamamen onlara benzemeye başladı. Daha doğrusu Laik-seküler gömlek bu halka zorla giydirildi desek daha doğru olur. Eğitim ve kanunlarla bunu zorla oturttular. Daha sonra yetişen nesil haram ve helalleri dikkate almamaya başladı. Ahlaksızlıklar arttı. Günümüze kadar Türkiye’nin bir çok yerinde devlet eliyle “resmi genelevler” açıldı. İnsan Hakları Derneği (Şefkat-Der) yayınladığı raporda ülkedeki fuhuş gerçeğini ortaya koydu. ‘Hayatı Çalınan Hayatsız Kadın’ konulu rapora göre, 55 ilde bulunan genelevlerde, “vesikalı (izin belgeli) 3 bin kadın”, genelev dışında ise “vesikalı 15 bin kadın” çalıştırılıyor. 100 bin kadının da kayıt dışı olarak çalıştırıldığının belirtildiği raporda bu rakamın 50 bininin çocuk olduğu dile getiriliyor… Gayri resmi genelevlerinde, randevu evlerinde, otellerde, çeşitli mekanlarda, sokaklarda kayıtdışı olarak çalıştırılan seks kölesi kadınlarının sayısınınsa 100 binden fazla olduğu raporda vurgulanıyor. Bu sayının 50 bininin 18 yaşından küçük çocuk olduğu dile getirilirken 60 yaşındaki kadınların bile çalıştırıldığı aktarılıyor. Düzenli olarak hayat kadınları ile beraber olan erkek sayısının “1 milyonu” geçtiği belirtilen raporda, Türkiye’deki bazı genelevlerin bedelinin 300 bin TL’den 3 milyon TL’ye kadar çıktığı kaydediliyor. Yerli ve yabancı binlerce kadının fuhuş tuzağına düşürüldüğünün açıklandığı raporda, Türkiye’deki seks köleliği ticaretinde dönen rantın 5 milyardoları bulduğu vurgulanıyor. [15] Hatta ülkemizdeki vergi rekortmenlerinden bir tanesi bir çok genelevin sahibi olan “MatildManukyan’dır”(öldü) Ermeni kökenli Türk genelev patroniçesi. İşlettiği genelev sayısını 37’ye çıkarmıştı. Genelevlerden kazandığı paraları gayrimenkule dönüştürerek ailesinden kalan gayrimenkul sayısını artıran Manukyan 6 kez vergi rekortmeni olarak çeşitli ödüller almıştı. [16] Çanakkale’de savaşan inançlı bir askerimizin bu topraklar üzerinde devlet eliyle 55 genelev açılacağı söylense inanır mıydı? Zaten İngilizlerin bunları yapmaması için Çanakkale’de destan yazmıştık. İşte tüm bu fuhşiyatın artması bilinçsizce ve dayatarak yüzünü Batı’ya dönmenin sonucuydu bunlar. Anlayacağınız yeni bir Çanakkale Savaşı daha yapmamız lazım. İstanbul’u yeniden bir daha fethetmemiz lazım. Bir Kurtuluş Savaşı daha vermemiz lazım, Batı’nın kokuşmuşluğundan kurtulmak için. Evet biz tekrardan mesaj veren o cümleyi kuralım: “Çanakkale geçilmemiş olsaydı bunlar olur muydu?” ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Ayrıca ülkemizde yıllarca devlet kurumlarına başörtülü kadınlar alınmamıştır. Kız öğrencilerin başörtüyle okumalarına izin verilmemiştir. Çünkü kadınlar devlet kurumlarına başörtülü girerlerse “laiklik” elden giderdi. Tabi bu zihniyete göre Çanakkale geçilmiş geçilmemiş önemli değildi. Yeterki laiklik elden gitmesindi. Şeriat kahrolsundu. Ülkemizde Batı’ya yönelmenin sonucu ile ahlaksızlık artınca alkol tüketimi de arttı. Alkol tüketim oranı arttıkça arttı. Bu ise toplumda bir çok huzursuzluklara neden oldu. Alkol satan dükkanların, mağazaların sayısı arttı. şuan 150 binden fazla alkol satan dükkan mağaza var. Demekki tüketiliyor ki satılıyor. Alkol nedeniyle bir çok trafik kazası olmakta, yuvalar yıkılmakta, kadına şiddet uygulanmakta, boşanmalar olmaktadır. Alkol satımı ve tüketimi bu kadar artmışken “Çanakkale geçilmez” demek ne kadar komik. ÇANAKKALE GEÇİLDİ! ÇÜNKÜ… Bildiğiniz gibi her yılın sonunda Hristiyanların Çılgınca eğlendikleri Bir Noel Bayramı vardır. Çokça alkol alırlar, eğlenirler, israf ederler, zina yaparlar…İlginçtir. 1925 yılında çıkarılan kanunla Hicri ve Rumi takvimler yerine Miladi takvim kabul edilerek 1 Ocak 1926’dan itibaren de kullanılmaya başlanmıştır. Takvimimizin Hristiyan takvimi olmasıyla beraber Kültürümüz de onlara benzemeye başladı. Bunun sonucu bilinçsizce bir taklitçilik oluştu. Noel Bayramı denen “günah işleme bayramına” insanlarımız da bulaştı. İçkiler içildi, tecavüz ve taciz olayları yaşandı, vur patlasın çal oynasın etkinlikleri düzenlendi, yığınlarca para israf edildi. Milli Piyango, loto, toto dediğimiz kumar oyunu “devlet eliyle” oynatıldı ve teşvik edildi. Şarkıcılara yığınlarca para verilerek konser düzenletip günahın ve haramın boyutunu artırdılar. Yeni yıla girmemize saatler kala şarkıcılar konser verdiler, milleti çılgınlar gibi eğlendirip, günaha bulaştırıp üstüne binlerce TL aldılar. Bakın bu “harama teşvik organizasyonundan” ne kadar para alacaklar: Azerbaycan’ın başkenti Bakü’de sahne alacak Tarkan’ın yılbaşı gecesi için alacağı ücret ise 1 milyon dolar. Sezen Aksu, 400 Bin Lira alacak. Mustafa Sandal 250 bin TL istiyor. Bülent Ersoy bir ge­ce için 300 bin li­ra alacak. Pop müzik sanatçısı Gülşen 130 bin TL alacak. De­met Aka­lın, yıl­ba­şı ge­ce­si İs­tan­bu­l’­da ve­re­ce­ği kon­ser­den 200 bin li­ra ala­cak. Popçu Hadise 150 bin TL alacak. Sibel Can yılbaşı gecesinde verdiği konserle 300 bin lira kazanacak. İbrahim Tatlıses, yılbaşı gecesi 250 bin lira kazanacak. [17] Evet birkaç saatte bu kadar para alıp, üstüne günah işleme rekorunun kırılması için teşvik etmiş oldular. İçkiler su gibi tüketildi. Onlar çalıp söylerken bir çok kanal onları gösterdi. Bu yıllardır böyle devam etmekte. Ülkemizde sanat adına pop, rock, rap, arabesk v. b şeylerle gençliğin beyni uyuşturulmakta. Uyutulmakta. Zaten bir hastayı uyuşturucu ve narkozla uyuttuktan sonra artık o hasta üzerinde her türlü ameliyatı yapabilirsiniz. Anlayacağınız:Uyut, böl, parçala, yut projesi. Tüm bunlar oluşmuşken, toplum ve devlet harama açıkça teşvik ederken “Çanakkale Geçilmez. Geçilmedi de” masallarını okumak ne kadar gülünç değil mi?Çanakkale geçilmemiş olsaydı Şeytan ve Şeytani sistemlere açıkça hizmet eden böyle çılgınlıklar olur muydu?Kardeşim Çanakkale geçilmiş de bizim haberimiz yok. ÇANAKKALE GEÇİLDİ. ÇÜNKÜ… Çanakkale geçilmemiş olsaydı şuan Çanakkale ilimizde alkol satan onlarca “birahane” olmazdı. Edep ve iffetini kaybedip açık saçık hatta çırılçıplak dolaşan kadınlar kızlar olmazdı. Çanakkale geçilmemiş olsaydı, Çanakkale’de devletin eliyle zinaya teşvik eden resmi bir “genel ev”açılmazdı. Çanakkale geçilmemiş olsaydı şuan Çanakkale’de onlarca “faizli banka” bulunmazdı. Çanakkale Savaşı’nı yeniden bir kez daha yapmamız lazım. İstanbul’u bir kez daha fethetmemiz lazım. Yeniden bir Kurtuluş Savaşı daha vermemiz lazım. NE İÇİN Mİ? Zilletten kurtulup izzeti elde etmek için. Selam ve dua ile… [1] Beyaz Müslümanların Büyük Sırrı Efendi 2, Soner Yalçın, s. 144-145 [2] Abdurrahman Dilipak – Yeni Akit 2008-04- 23Bugün 23 Nisan! [3] Yavuz Bahadıroğlu Tarihimizin Gizli Odaları 91, 92 Ayrıca bu konuda bkz. Genç birikim dergisi ocak 2013 sayı 164 1. Meclis’in Feshinden 2. Meclis’in Faaliyetlerine, Mustafa Güldağı [4] Osmanlının Gizli Tarihi, İsmail Çollak, s. 184-187 [5] Osmanlının Gizli Tarihi, İsmail Çollak, s. 184-187 [6] Osmanlının Gizli Tarihi, İsmail Çollak, s. 184-187 [7] Osmanlının Gizli Tarihi, İsmail Çollak, s. 184-187 [8] Son Devrin Din Mazlumları, Necip Fazıl Kısakürek, s. 81 Cumhuriyet Dönemi Din ve Devlet İlişkileri, Hasan Hüseyin Ceylan, cilt 2, s. 51-52 Genç Birikim Dergisi Ocak 2013 Sayı 164 1. Meclis’in Feshinden 2. Meclis’in Faaliyetlerine, Mustafa Güldağı [9] Bkz. Cumhuriyet Dönemi Din ve Devlet İlişkileri, Hasan Hüseyin Ceylan, cilt 2, s. 51-52 [10] Satılık İmparatorluk, Mustafa Armağan, s. 189-194, Timaş Yay. [11] Hekimoğlu İsmail, Bir Millet Uyanıyor, s. 153-154-155. Yeni Rehber Ansiklopedisi, cilt 11, s. 357, Türkiye gazetesi. Cumhuriyetin Tarihi, Ahmet Cemil Ertunç, s. 163-164, Pınar yay. Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, cilt 13, s. 6638, Milliyet [12] Türkçe Ezan ve Menderes, Mustafa Armağan, s. 9, Timaş Yay. [13] Türkçe Ezan ve Menderes, Mustafa Armağan, s. 43, Timaş Yay. [14] Ben de Yazdım, Celal Bayar, 8 cilt [15] Yeni Akit 05 Ekim 2013 Cumartesi [16]http://tr. wikipedia. org/wiki/Matild_Manukyan [17](http://www. spothaber. com/magazin/yilbasinda-hangi-unlu-nerede-sahne-alacak-fiyatlari-ne-kadar–121970. html) Mustafa Güldağı - 17 Mart 2015 http://www.gencbirikim.net/canakkale-gecildi-cunku/

  • Fatma Ceren   19-03-2015 07:22

    Kısaca Çanakkale, ölenleri yaşatarak!, yaşayanları öldürmeyi! hedefleyen bir ritüeldir, o kadar.. Senelerce zihnimize ve kalbimize atılan cumhuriyet tohumunu, ölenlerin kanı bizlerin ise göz yaşıyla canlı tutmayı başarabilirlerdi çünkü ancak.. Şimdi düşünün, ölene mi ağlamalı yaşayana mı? Tam da burada konuşulmalı Çanakkale!

  • Okur   18-03-2015 21:45

    Güzel bir yazı olmuş..... Çanakkale savaşındaki en dramatik meselelerden biri de savaşta esir düşen afrikalı,mısırlı hindistanlı osmanlıya bağlı müslümanların! Hilafeti kurtarma adına kandırılıp bu savaşta osmanlının askerlerine karşı çanakkalede savaşa getirilmeleridir.....Çanakkale harbinde osmanlı askerlerine esir düşen bazı askerler işin aslını öğrendiklerinde ağlayarak eyvahlar olsun bizlere ki müslüman olan bir ordunun askerlerine kurşun attık diye hayıflanmışlardır... Bunların resimleri Hakzsöz dergisinde bir zamanlar yayınlandı diyorlar fakat ben şahsen görmedim.Bunun doğru olduğunu M.Akifin şiilerinde görmek mümkündür. Yüzyıldır itaat terakicilerin oluşturdukları hayali yalan yanlış tarihle avunduk durduk.Hep bizlere bu bir kurtuluş savaşıdır bu bir destandır.Şimdi ise birileri çıkıp iyide biz kimden nasıl kurtulduk sorusunu sorunca bu yalan yanlış bilgilerin hepsi yavaş yavaş gün yüzüne çıkmaya başlamıştır. Osmanlı son yüzyılda tamamen gücünü kaybetmiş ,hilafet artık kendi topraklarına sahip çıkmayacak bir konuma gelmişti.İngiliz devlet adamı Wınston Churchill (1874 - 1965) mısırda 30 kişilik bir akil heyetle birlikte mısırda oturdular ve şuan ki Irak,Suriye,Türkiye kısacası şuan ki bu bölge haritasını cetvelle çizdiler ve hayata aktardılar... Daha evvel sınırları çizilmiş bu toprakları biz kimden alarak nasıl kurtulduk bunu anlamak mümkün değildir.....Yine Almanların komutasında doğuda Ruslara karşıda bir cephe açılarak burada binlerce askerlerin soğuktan donarak telef olmasına sebebiyet verilmiştir.... İşte bunlardan sonra bizler Almanlara minnet borçluyuz onlar olmasaydı biz hiçbirşey başaramazdık söylemlerine Enver paşanın cevabı şu şekilde olmuştur..... “Niye biz kendimizi Almanlara karşı borçlu hissedelim? Bizim onlar için yaptıklarımıza karşı onlar bize ne yaptılar? Bize birkaç ödünç para verdikleri ve birkaç subay gönderdikleri doğrudur; fakat, bizim ne yaptığımızı da görüyorsunuz! İngiliz Donanmasını yendik. Bunu ne Almanya ne de diğer bir millet yapabilmiştir. Ordularımızı Kafkas Cephesine yığdık ve Batı Cephesinde kullanılabilecek büyük Rus birliklerini meşgul ettik. Aynı şekilde, büyük ordularını Mısır ve Mezopotamya’da tutmaya, İngiltere’yi zorladık ve böylece Fransa’daki Müttefik Ordularını zayıflattık. Hayır, biz olmasak Almanlar, askeri başarılarını asla kazanamazlardı; tamamen bize şükran borçludurlar.” 1 Jehuda L. Wallach, Bir Askeri Yardımın Anatomisi, Çev. Em. Tuğg. Fahri ÇELİKER, Gnkur. ATASE Bşk.lığı Yayını, Ankara-1985, s. 171. Çanakkale muharabesini 5.ordu yürütmüştür.5. ordunun Mareşalide bir alman olan Liman’dır....Çanakkale Muharebeleri bir Alman Ordu Komutanının sevk ve idaresinde gerçekleşmiştir. ÇANAKKALE MUHAREBELERİNDE GÖREV ALAN ALMAN KOMUTANLAR VE KURMAY BAŞKANLARI** Burada ismi verilen Alman subayları tümen, kolordu ve ordu komutanları ile kurmay başkanları ve topçu komutanlarıdır. Bunların dışında idari görevlerde bulunan ve küçük rütbeli subaylar da mevcuttur. Amaç muharebelerdeki komuta kadrosunu ortaya koymak olduğu için bunlar dahil edilmemiştir. 18 MART BOĞAZ MUHAREBESİ — Korg. Merten, Başkomutanlık Delegesi — Yb. Wasillo, Hamidiye Tabyası Komutanı — Yb. Werle, Erenköy Bölgesi Ağır Topçu Komutanı KARA MUHAREBELERİ (25 NİSAN 1915-OCAK 1916) Mareşal Liman Von Sanders, 5 nci Ordu Komutanı SEDDÜLBAHİR BÖLGESİ 25-26 Nisan Seddülbahir Kıyı Muharebeleri — Alman yok Birinci Kirte Muharebesi (28 Nisan) — Alman yok 1/2 ve 3/4 Mayıs Gece Taarruzları — 3 tümen katıldı — Alb. Vbn Zodenstern, Güney Bölge Komutanı (Üç tümenin K.) — Bnb. Mühlmann, Güney Bölge Kur. Bşk. — Alb. Kannengieser, Güney Bölge Danışmanı İkinci Kirte (6-8 Mayıs) ve 9-24 Mayıs Muharebeleri — Beş tümen katıldı — Tümg. Weber, Güney Grubu Komutanı — Yb. Thauvenay, Güney Grubu Kur. Bşk. Üçüncü Kirte Muharebesi (4-6 Haziran) — 6 tümen katıldı — Tümg. Weber, Güney Grubu Komutanı — Yb. Thauvenay, Güney Grubu Kur. Bşk. Birinci Kerevizdere Muharebesi (21-22 Haziran) — 4 tümen katıldı — Tümg. Weber, Güney Grubu Komutanı Zığındere Muharebesi (28 Haziran-3 Temmuz) — 5 tümen katıldı — Tümg. Weber, Güney Grubu Komutanı 5 Temmuz Zığındere Türk Taarruzu — 8 tümen katıldı — Tümg. Weber, Güney Grubu Komutanı — Bnb. Eggert, 1 nci Kolordu (Sağ Kanat) Kur. Bşk. — Alb. Nicolai, 3 ncü Tümen Komutanı — Yb. Binholt, Güney Grubu Topçu Komutanı İkinci Kerevizdere Muharebesi (12-13 Temmuz) — Güney Grubuna bağlı iki kolordunun bünyesinde 9 tümen katıldı — Tuğg. Trommer, 14 ncü Kolordu Komutanı — Yb. Albrecht, 5 nci Kolordu Kur. Bşk. — Ab. Hovik, 13 ncü Tümen Komutanı 6-13 Ağustos Muharebeleri — Güney Grubuna bağlı üç kolordu bünyesinde 6 tümen katıldı — Yb. Albrecht, 5 nci Kolordu Kur. Bşk. — Alb. Hovik, 13 ncü Tümen Komutanı — Tuğg. Trommer, 14 ncü Kolordu Komutanı Eylül 1915-Ocak 1916 Mevzi Muharebeleri — Güney Grubuna bağlı iki kolordunun bünyesinde 5 tümen katıldı — Tuğg. Trommer, 14 ncü Kolordu Komutanı — Yb. Albrecht, 5 nci Kor. Kur. Bşk. — Alb. Hovik, 3 ncü Tümen Komutanı ARIBURNU-ANAFARTALAR BÖLGESİ 25 Nisan Arıburnu Muharebesi — Alman yok 27 Nisan Türk Taarruzu — Alman yok 1 Mayıs Türk Taarruzu — Alman yok 19 Mayıs Türk Taarruzu — Alman yok 6-10 Ağustos Arıburnu, Conkbayırı ve 9 Ağustos Birinci Anafartalar Muharebesi — Kuzey Grubunun bünyesinde 3, Anafartalar Grubunun bünyesinde 3, Anafartalar Grubunun bünyesinde 6 olmak üzere 9 tümen katıldı — Alb. Kannengiesser, 9 ncu Tümen Komutanı; 7 Ağustos günü muharebe sahasına geldiği saatte, Conkbayırı’nda yaralandı — Yb. Pötrih, 9 ncu Tümen Komutanı — Yb. Wilmer, Anafartalar Bölge (Müfreze) Komutanı İkinci Anafartalar Muharebesi (21 Ağustos) — Anafartalar Grubunun bünyesinde 7 tümen katıldı — Yb. Wilmer, 5 nci Tümen Komutanı Eylül-Aralık 1915 Mevzi Muharebeleri — Kuzey Grubunun bünyesinde 3 tümen; Anafartalar Grubunun bünyesinde 15 nci ve 2 nci Kolordu bölgeden ayrılınca yerine 16 ncı Kolordu kuruldu) kuruluşlarında 7 tümen olmak üzere toplam 10 tümen katıldı. — Alb. Nicolai, 2 nci Kolordu Komutanı — Alb. Kannengiesser, 16 ncı Kolordu Komutan Vekili — Yb. Wilmer, 5 nci Tümen Komutanı — Alb. Hovik, 12 nci Tümen Komutanı — Bnb. Lierau, Ağır Topçu Grup Komutanı (Anafartalar) KUMKALE BÖLGESİ 25-27 Nisan Kumkale Muharebesi — 15 nci Kolordu bünyesinde iki tümen katıldı — Tümg. Weber, 15 nci Kolordu Komutanı — Yb. Tuweney, 15 nci Kolordu Kur. Bşk. — Alb. Nicolai, 3 ncü Tümen Komutanı ________________________________________ Bu liste ısrarla almanların bu muharebelerde etkisi yoktur diyen kemalist zihniyetli kişilerin kitaplarından alınmıştır...Kahraman türk ordusu söylemini geliştiren itaatçiler dillerinden düşürmedikleri bu kavramları destanlaştırmak adına tonca düzmece tarih yazmışlardır. Halbuki Osmanlıda türk ordusu yada türk devleti diye bir kavram söz konusu bile değildir....Osmsanlıda 620 yıllık imparatorluk döneminde bir tane türk dahi sadrazamlık makamına gelmemiştir....Tüm kavramlar ve kahramanlık hurafeleri hep ingiliz muhipleri olan itaat terakicilierin işleridir.... Osmanlı Kars’tada kaybetti Çanakalde de kaybetti......Hakikat olan budur.....