Kardeşler bu ne lahana bu ne perhiz!

Kadıtör yazıyor...

Sizleri selamların en güzeliyle selamlayıp söze başlamak istiyorum değerli kardeşlerim.

Avrupa’da laisizmin doğuşuyla ortaya çıkan din ile devlet işlerinin birbirinden ayrılması düşüncesi, son zamanlarda bizim cenahta da maalesef farklı bir versiyonda kendini göstermeye başladı gibime geliyor.

Laisizmin “din ayrı devlet işleri ayrı” şeklindeki yaklaşımının Batıdan ithal edilmesiyle geçtiğimiz yüzyılın başından itibaren İslam dünyasında da “Göklerin ilahlığı Allah’a, yerlerin ilahlığı bize ait olmalı” tuğyanı baş gösterdi.

Tamam, Müslümanlar bu tuğyana karşı direndi ve hiçbir alanın alemlerin Rabbi yüce Allah’tan bağımsız olamayacağını, O’nun göklerin olduğu kadar yerlerin de Rabbi olduğunu söylemeyi ve bunu davasını gütmeyi sürdürdüler. Lakin, son zamanlarda Müslümanların bazı kurum ve kuruluşlarında yapılıp edilenlere baktığımda, laisizmin farklı çeşitlerinin Müslümanlar eliyle üretilmeye başlandığını görmekte ve tabii bundan üzüntü duymaktayım.

Efendim, Müslümanlar tarafından kurulan bazı gazete ve televizyon kanallarını takip edenleriniz bilir. Söz konusu gazete ve kanallardan bazıları ilk yıllarında yer vermedikleri İslami ölçülere aykırı reklam ve programlara yer vermeye başladı.

Kur’an-ı Kerim’de “Allah ve Rasulü’yle savaşmak” olarak nitelendirilen faiz üzerine kurulu bankaların reklamları sayfaları doldurmaya, reklam kuşaklarında boy göstermeye başladı. Bundan başka, Batının kadın ve cinsellik istismarına dayalı batıl kültürünü taklit eden program ve reklamlara yer verilir oldu.

Şimdi durup “ne oldu da böyle oldu” sorusunu sormamız lazım dostlar. Haşa yeni bir ayet indirildi de bunların haramlığı iptal mi edildi? Düne kadar, haram olduğu için kapısından geçilmeyen yaklaşımlar nasıl oldu da su yolu yapılır oldu?

Ne olduysa “zaferle değil seferle mükellefiyet” bilincinden uzaklaşılıp, mutlaka sonuca varmaya endeksli Makyavelist yaklaşımların benimsenmeye başlanmasıyla oldu değerli kardeşlerim. İlkelere sadakat ve dosdoğru olmak eksenli Nebevi çizgiden uzaklaşıp, hedefe giden yolda her şeyin mubah sayıldığı Makyavelist anlayışa yönelenler, kısa sürede tanınmaz hale geldiler, Batının batıl değerleri olan faizin ve kadın istismarının misyonerleri olup çıkıverdiler, kurdukları gazete ve televizyon kanallarının ayakta durması uğruna.

İşte bu, laisizmin farklı bir tonda yeniden üretilmesidir, değerli kardeşlerim. Laisizm “Din ayrı devlet işleri ayrı” diyordu, şimdi birileri de “Din ayrı, reklam ayrı” demeye başladılar hal diliyle. Efendim neymiş “Televizyon ve gazetelerin ayakta kalması için bunlar gerekli”ymiş! İslam adına büyük hizmetler ediyorlar ya bu gazete ve televizyonlar, o yüzden ayakta kalmaları gerekiyor, ayakta kalmaları için de faizden ve kadın istismarına dayalı reklam kültüründen nemalanmaları gerekiyor! Ne kötü bir alışveriş, ne kötü bir hükümdür bu!

Geçtiğimiz günlerden birinde, iki yıl önce “Yüzde yüz helal” olma iddiasıyla kurulan Hilal TV’de Mustafa İslamoğlu kardeşimizin tefsir dersini izliyorum. Zuhruf Suresi tefsir ediliyor ve 66. ayete geldiğinde İslamoğlu, haklı olarak kıyamet alametleri anlayışının Kur’an dışı bir anlayış olduğunu söylüyor, ayete dayanarak. Söz konusu ayet-i kerime şöyle:

Rahman ve rahim olan Allah’ın adıyla

“Onlar, hiç farkında  değilken kendilerine apansız geliverecek olan kıyamet saatinden başkasını mı gözlüyorlar?”

İslamoğlu kardeşimiz ayeti okuduktan sonra, ayetin “kıyametin ansızın gelip çatacağını” haber veren ifadelerinden yola çıkarak, Kur’an’ın haber verdiği bu “apansız” gelişin aksi bir anlayış oluşturan kıyamet alametleri anlayışının Kur’an dışı bir yaklaşım olduğunu belirtiyor haklı olarak.

Buraya kadar her şey çok güzel. Kur’an’ın, çeşitli İsrailiyat kaynaklı rivayetlerle üzeri örtülen bir hakikati kitlelere ulaştırılmış oluyor. Fakat o da ne? Birkaç dakika sonra yayına giren reklam kuşaklarında, Harun Yahya’nın “kıyamet alametleri” VCD setinin reklamı yapılmaya başlanıyor. Ve bildik İsrailiyat ve Mesihiyat kaynaklı senaryolar İslam adına anlatılıp duruluyor.

Oldu mu şimdi, Hilal Tv’yi yöneten kardeşler! Bu durumda sormazlar mı adama, “Bu ne lahana, bu ne perhiz!” diye.

Şimdi kalkıp kanalın giderlerinden filan dem vurmayın Allah aşkına. Şayet iki sözünüz birbirini tutmayacaksa, “Ramazan’da Müslüman Şevval’de demokrat” misali, programda Kur’an’ın hakikatleri, reklamda hurafenin saltanatı olacaksa onca çabanın, gayretin, iddianın ne anlamı kalır ki!

Bir sonraki yazımda, sitemiz İslam ve Hayat’ın reklam konusunda yaşadığı birkaç tecrübeye değineceğim inşaallah. O yazıda, sitemize gelen bazı reklam tekliflerinin reddedilmesinden yola çıkarak, son yıllarda oluşturulan “hizmet yapmak için harama bulaşmanın kaçınılmaz olduğu” şeklindeki batıl iddianın tamamen bir aldanış ve aldatıştan ibaret olduğunu izah etmeye çalışacağım Rabbimin izniyle. Şimdilik sizleri dönüşün kendisine olacağı alemlerin Rabbi’ne emanet ediyorum.