KURBAN

Kurban;

Yaklaşma

Yakınlaşma..

Rabbimiz

Zaten yakın da bize

Kulun

Yakınlaşmaya aradığı

Bir yakîn yoldur,

Adama adanma…

 

Sakın ha,

Kırmızı çizgileri

Haddi aşma!

İsyana, günaha

Yaklaşma!

At mazeretleri

Uzaklaş, kaçın

Tağuttan

Nefsine kanma,

Şeytana aldanma!

Sakın çeldirmesin seni

Nefsini, neslini, ehlini

Sakın ondan

Avanesinden, tuzaklarından!

 

Yakınma halinden;

İmtihandasın!

Tüm şey’lerden

Nimetleren

Sual edileceksin!

 

Yönel Allah’a

Sığın O’na

Sarıl hablullah’a

İttika et, güven O’na…

Kork;

Rahmetinden kovulmaktan,

Vesile ara Rızasına…

 

Kurban değil;

Ne et ne kan

Ne de kıyma!

Sen gûya koru,

Çoluk çocuğa

Mala mülke kıyma!

Küçük,

Erken,

Azalır,

Mazeretler.. derken

Farkında mısın;

Hem ona

Hem kendine

Ne yazık ki;

Kıymaktasın!

Kıyameti, ahireti

Ertelemekte,

Uzak sanmaktasın

Bilesin ki düşmüşsün,

Tuzaktasın!

 

İşte bir fırsat;

Eti, kanıyla değil,

Takvasıyla Kurban…

 

Kurban ol,

Kurban et;

Her ne ise

Rabbinle arana giren!

Kuşan takvayı

Tabi ol Kur’ana

Umudumuz odur;

Ahretimiz, akıbetimiz

Bayram ola!