Kurban, yakınlaşmak, uzaklaşmak
İnsanlık, kurban ibadetinin amacını ve hikmetini kaybederek kendi oluşturduğu ilahlara/tanrılara insan kurbanlar sunmaya kadar gitmiştir.
“Yakın olmak, yaklaşmak, yakınlık” anlamlarında kullanılan “kurbun” sözcüğü ile “uzak olmak, uzaklaşmak, uzaklık” anlamlarında kullanılan “ba’dun” sözcükleri birbirlerinin karşıtıdır. Kurban kavramı ise ‘karuba/ kurbet’’ten ‘fu’lan’ vezninde bir kelimedir. Bu vezin yerine göre isim, yerine göre mastardır. ‘Karube’ sözlükte, uzaklığın zıddı olarak mekân, zaman, nisbet, hısımlık, mesafe, ilgi (gözetip koruma, bakma) ve kök/asıl açısından yakınlaşmayı ifade eder. (Isfehânî, Müfredat, s: 1193)
İnsanlık tarihi boyunca Allah’a yakınlaşmak için kurban ibadeti vardır. Adem(as)’in oğullarından, İbrahim(as)’e ve Muhammed(as)’dan günümüze kadar gelen bir ibadettir. İnsan, yaratıcısı ve ikram edicisi olan rabbine yakın olmak ve rızasını kazanmak için en büyük olan onun adıyla (BismillahiAllahuekber!) ve imkânları dâhilinde kesilecek hayvanlardan en iyisini kurban eder. Amacı yakınlaşmaktır. Ama insanlık kurban ibadetinin amacını ve hikmetini kaybederek kendi oluşturduğu ilahlara/tanrılara insan kurbanlar sunmaya kadar gitmiştir.
YORUMLAR
Henüz Yorum Yok !
