Ahmed Kalkan Hocanın, misafirlere hoş geldin demesi  ve konuşmasını yapması için Hüseyin Alan’ı Kürsüye davet etmesiyle başladı.

Konuşmasına Allah’a hamd ve Peygamberlere selam göndererek başlayan Alan, konuşmasını şöyle sürdürdü;

Konuşmanın temeli, şu vurgular üzerine kurgulanmıştı; Osmanlının son döneminde de, cumhuriyet dönemi boyunca ve günümüzde de, Müslümanların bir "devlet" sorunu olmadı. Devletin yapısı, niteliğine dair bir yaklaşım da olmadı. Dolayısıyla Müslümanların o gün, bu gün, kurucu bir irade, kurucu ilkeler ve kadro olma gibi dertleri olmadı.

Tüm sorun, diğer sosyal guruplarda olduğu gibi, devletin kurtarılmasına yönelik olduğu için, devletin kendisi, tartışılmadı. yeni bir devlet kurmak gibi bir dert dolayısıyla olmadı. Var olan devleti kurtarmak bu nedenle en büyük dertti.    

Osmanlının modernleşmiş okullarından mezun askeriye, aydınlar gibi batıcılar ve onlara destek olan Müslümanlar, hep birlikte cumhuriyeti kurdular. Bu konuda farklılık yoktur. Bu bakımdan herkesin derdi, batmakta olan devleti kurtarmak amaçlıydı. Yeni bir devlet, yeni bir ideolojik yapılanma bu nedenle olmadı.

Senedi ittifakı, vaka-yı hayriyeyi, ıslahatı, tanzimatı, meşrutiyeti, cumhuriyeti ve AB reformlarını, hep birbirinin devamı olarak gördüm. O nedenle bu ülkede değişen bir şey yok... Hepsini devlet yapıyor. Farklı bi şey hala yok. Devlet sorunu bu nedenle önemli ama tarih felsefesi yapamadığımız, sireti doğru anlayamadığımız için, sorunun esasını da anlayamıyoruz.   

Dün Fransız devriminin ilkelerini söylerken "hürriyet, musavat, kardeşlik" diyor, monarşi yıkılsın cumhuriyet kurulsun diyordu. Böylece halkın iradesi gerçekleşecek, parlamento şurayı, seçimler biatı karşılayacak sanıyordu... Bu günse değişen bir şey yok.