BİLİNÇ MEVSİMİ (ŞİİR)

yeniden

yenilenerek

ve yenilmeden

 

daha dikkatli

pek uysal

dingin

engin

ve mütevazi

 

anlatılmaz ki

yaşadıkça bilenir insan

kilitlenir bir bildiğine

bakmayı

ve takmamayı öğrenir

 

söylenir sözler

sus pus olunur

ve doğulur

hiç solmamaya

 

yazdıkça kandı

akandı her yana insan

bir körpecik candı

kırılmaya ayarlı

 

yandı

bu garabet

bitmez sandı

ve elbette insan

topraktandı

bildiği tüm doğrular

yalandı

 

yüzünü rabbine dönen

kazandı

o hep

isyana yaklaşandı

cesaret ve azim

korkusuzluğa kalkandı