28 Şubat’ın zulüm bildirisini hazırladığını övünerek itiraf edip “bugün bu bildirinin gereklerini Erdoğan sürdürüyor, geminin kaptanı Erdoğan ama rotayı biz belirliyoruz” diyen Doğu Perinçek ile ilk darbe sürecinin iktidar ortağı MHP ve Bahçelinin son beş yıldır yeniden iktidar ortağı oldukları ve farklı uygulamalarla yeni bir 28 Şubat sürecinin yaşandığı bir dönemden geçiyoruz. İşte bu yeni 28 Şubat döneminde ilk 28 Şubat darbesi sürecinde Almanya’da muhacir olarak bulunduğum 2000 yılında şiir formunda kaleme aldığım “Hicrette Muhasebe”den gündeme uygun bir alıntıyı, o günkü ve bugünkü zalimleri bir daha protesto ederek paylaşmak istiyorum.

 

Halkın parasıyla alınan silahları ve tankları

Sürdüler halk üstüne, kalmadı işgalciden farkları

 

Hukuk tepelendi, halkın silahıyla vuruldu halk

İslami kimlik, hayat ve değerlere saldırdı tank

 

Utanmadılar halkın silahını halka çevirmekten

Halkın seçtiği hükümeti, zulümle devirmekten

 

Kendi anayasalarını çiğneyip darbe yaptılar

Halkı putlarına kurban edip, Kemalizme taptılar

 

“İrtica”ya karşıydı, yirmi sekiz Şubat darbesi

Hortumcu medya, bu zulmün en büyük destekçisi

 

“İrtica”sembolü, başörtü, İHL, Kur’an kursuydu

İslam’ın tebliği ve namaz bile, suç unsuruydu

 

Aslında “irtica”, geriye gitmek ve cehaletti

İslam’dan her dönüş, geriye götüren bir zilletti

 

Kartelci medya ve silahlı bürokrat ittifakıyla

Soyuldu, dibe vurdu ülke, “irtica” iftirasıyla

 

“İrtica” yaftasıyla saldırdı, MGK sürekli

Gündem saptıran bu kargaşa, hortumcuya gerekli

 

Darbeci, hortumcu el ele verir, böyle durumda

Halkın perişanlığı ise, hiç olmaz umurunda

 

İslam’a “irtica” demek, haksızlık ve iftiradır

Laiklik, İslam’dan ricatla gerçek bir irticadır

 

Haksızlık ve zulümdür, “mürteci” demek Müslüman’a

Nedense kimse hesap sormaz, bunca zulmü yapana

 

Peki kimindi bu görev, kim soracaktı hesabı?

Meclis çoğunluğunun bile, yetmiyordu nisabı

 

Bir kefede tüm meclis olsa, diğerinde beş asker

Yine de terazinin asker kefesi, çok ağır çeker

 

Hesabı soracak olanları, sîgaya çeker asker

Silahlı güce hesap soracak, bu ülkede ne gezer

 

Başbakanı çağırarak, brifing verir asker

İslamî konuda konuşur, “irtica”dan söz eder

 

Başbakanlar bu zulme sessiz kalıp başını eğer

Zalim darbeci azgınlaşıp, halkı daha çok ezer

 

Yargıyı da brifingleyip, dolduruşa getirir

Müslüman’a karşı kışkırtıp, kararı yönlendirir

 

Hukuk devleti olsa, bu brifingler cürümdür

Meclis, hükümet ve yargı, hesap soran kurumdur

 

Hükümetin, MGK karşısında sembolik bir hali var

Silahlı bürokrat vesayetinde, siyaset zevali var

 

Demokrasi oyununda, “brifing” takdir alır medyadan

Medya sivillere karşı, askeri destekler utanmadan

 

Medya-asker darbesiyle, halklar zulme muhatap

Çünkü böyle buyuruyor, malum kırmızı kitap

 

Bir kırmızı kitap dayatılır, her gelen iktidara

Kimse itiraz etmez bu zulme, yol açtığı zarara

 

Kırmızı kitabın içinde, Hakk’a sürüldü kara

Halkın sinesinde açıldı, daim kanayan yara

 

Halkın önemli bölümü, düşman diye suçlanır

Darbeci, halkı kurban eder, ilah devlet güçlenir

 

Hak, hukuk ve özgürlükler, tepelenir sürekli

Hesap soran çıkmıyor, erdemli ve cesur yürekli

 

“Derin devlet” yazdı diyorlar, bu “kırmızı kitabı”

Herkesi bağlayan kutsallıkta, sanki kul muhatabı

 

“Kırmızı”nın adı, “Milli Güvenlik Siyaset Belgesi”

Hukuk, adalet ve özgürlüğü, yeşertmiyor gölgesi

 

Başörtüsü Zulmü

Düşman sayıldı şeriat, kaldırıldı hilafet

Dini, dindarı kontrol için kuruldu Diyanet

 

Laik devlet camiyi işgalle, zulmetti Hakka

Allah ile aldatarak, tuzaklar kurdu halka

 

Kemalizm’de, din kurban edildi laik devlete

Haksızlık ve zulümle, halk düşürüldü zillete

 

Faşizm azdı, başörtü yasağı tırmandı ülkede

Bu katmerli zulüm, bıraktı pek çok zulmü gölgede

 

Halk çocukları sokulmadı, halka ait mektebe

Kızlar muhatap oldu ilkelliğe, vahşi şiddete

 

Yasağı körükleyenler, MGK’da askerler

Laik soygun ve talanlarda yarışan “cengâverler”

 

Darbe için, emperyalizme sırtlarını yaslarlar

Halka gelince, aslan kesilip efelik taslarlar

 

Nice zulümler gördü halk, onu iç düşman sayandan

İşgalci bile yapamazdı, direniş korkusundan

 

Düşmanca saldırdılar, İslami kimlik ve hayata

İnsan onuru ve hakları, onlar için safsata

 

Dini istismar edenler, hem de kamu alanında

Tesettürü yasakladılar, neredeyse her yanda

 

Üniversite kamu alanı, başörtülü giremezse

Neden maliyeye zorla çağrılır, vergiyi ödemezse

 

Vergi için, kamu alanı açılır başörtüye

Eğitim almasına yasak konur, işte Türkiye

 

Askerlik yapıp vergi veren, köleydi komutana

Hizmet isteyince, sokulmadı devlet alanına

 

Diyanet ve camiler de içinde, laik alanın

Peki, bu alanda ne işi vardı, dinin, Kur’an’ın?

 

Putunu yedi, dini alırken kamu alanına

Başörtü zulmünü, yasladı laiklik yalanına

 

Cami kamu alanıdır, din görevlisi memurdur

Başörtüsü ve Kur’an, neden buralarda mezundur?

 

Bunlar; çirkin ikiyüzlülük ve dini istismardır

Hak ve özgürlük konusunda, yaşanan inkisardır

 

Kamu- özel ayrımı olmaz, kullanmada hakları

Bu çelişki ve yanıltmayla, aldattılar halkları

 

İnsanın, hak, hayat ve dini, bölünür mü ikiye?

Hak ve kişilik bölündü, “kamusal” ve “özel” diye

 

Başörtülüyü sokmazken, bir askeri garnizona

Oğlu ölünce “madalya” takar, örtülü anasına

 

Eşi örtülüyse, tahammül etmezken subaya

Ölüme gidecek “er” için, zorla alır orduya

 

Laik olmayan subayları, atıyorsan ordudan

Zorunlu askerliği kaldır, şeriatçı olandan

 

Vergi ve “er” için, zorla alır kamu alanına

Onun dışında yasak koyar, mü’minin hayatına

 

Bütün bu düşmanlık, aslında doğrudan Kur’an’a

Bunu açık söyleyemez, zulmeder Müslüman’a

 

Yasakçılar, hortumcu medyada aldılar soluğu

Kartel medyası düşman saydı, örtülü çocuğu

 

YÖK, militarizmin bir cephesi, karargâhıydı

Zulmü ısrarla sürdürmek, hepsinin günahıydı

 

Polisler, köpekler, birlikte tuttular kapıları

Okumak isteyenlerin, copla kırıldı kafaları

 

“Emir kulları”, hiç acımadı, Allah’ın kullarına

Kıydılar çocukların umuduna, güzel yıllarına

 

On binlerce kızımız, terk ettiler mektepleri

Bu durum utandırmadı, “ürkek ve erkekleri”

 

Pek çok acılar yaşandı, kızların cephesinde

Fırtınalar kopuyordu, hepsinin yüreğinde

 

Maalesef kötü oldu, ateş düştüğü yeri yaktı

Onurlu mazlumlar direndi, çünkü inancı Haktı

 

Üniversiteden sonra, İmam Hatibe geldi yasak

“Kur’an’ı yaşamasın” dendi, onu okuyan kuşak

 

Derslerde öğrenmişti, Rabb’in emrini ve Kur’an’ı

Örtünmeyi emrediyordu, vahye olan imanı

 

Küçük mü’minler zulme maruz, lisenin kapısında

Sıkıntıya direnmek vardı, onurlu yapısında

 

Coplar gölgesinde, yılmadan savundu onurunu

Hayâsız zalimler, şiddete maruz bıraktı onu

 

Hakaretle kovaladılar, meydan, sokak her yerde

Köpek ve copla saldırdılar, sürükleyip yerlerde

 

Küçük çocukları tutuklayıp, kelepçe taktılar

Ve gözaltında tehditlerle, umudu kararttılar

 

Şahsiyet, onur zulme maruz, “ikna odaları”nda

İnsandışılaşma yaşandı, zulüm odaklarında

 

Yetkililer aldırmadı, anaların feryadına

O, fedakârca koşuyordu, evladının yanına

 

Analara bile sövdüler ve alçakça vurdular

Hem de, “yedi polisi dövdü” deyip, hapse koydular

 

Tüm okullar ve üniversite, kışla gibiydi

Askeri baskı ve militarizm, hâkim rengiydi

 

Başörtüsü yasağında, asıl düşmanlık Kur’an’a

İslam hukukuna düşmanlık, yol açtı bu tuğyana

 

Allah değil de, modacılar emretse tesettürü

Mutlaka serbest olur; teşvik, takdir alır bir sürü

 

YÖK Komutanlığı

YÖK başkanı ve idareciler, sanki komutan

Okul faşizmin gölgesinde, yoktu ilim okutan

 

Komutanlara gidip, hükümeti ihbar ettiler

Askerî komutla, üniversiteyi yönettiler

 

YÖK, Ortaçağ Batı’sındaki Kilisenin yerinde

Hiçbir değer kabul etmez, Kemalizm üzerinde

 

Kemalist ilkeler, tartışılmaz, değişmez dogmadır

Beşeri ilkede taassup, yobazlıktan doğmadır

 

Üniversiteye sokulmaz, İHL öğrencisi

İslam’ı yaşamak isteyen, bu ülkenin “zenci”si

 

Hakkı söyleyen, ilim yapan, kovuldu fakülteden

Galile gibi zulüm gördü, “karanlığın gücü”nden

 

Üniversite uygulasa da, düşünceye falaka

YÖK’e rağmen “dünya dönüyordu”, yine mutlaka

 

İlmî özgürlük ve özerklik, tamamen bitirildi

Despotizmin baskısıyla, ilmî şahsiyet yitirildi

 

Eğitimde nitelik yoktu, terk edilmişti ilim

İlim, irfan yerine geçti, ezberci dogmatizm

 

Laik Aydınlar, Karanlığa Savruldular

İdeolojik devlette, “ aydın”lar da satıldılar

Sürekli yalan yazarak, zulümlere katıldılar

 

Pozitivistler, düşmandılar halka ve dinine

Ancak ölünce sığındılar, İslam’ın camisine

 

Ölene dek şeriatla savaşırken Kemalistler

Ölünce neden camiden kaldırılır ateistler?

 

Laik aydınlar çok tutarsız ve ikiyüzlüydüler

Hâkim sisteme payanda, zihince özürlüydüler

 

Biz açıkça söylerken,“laik, Kemalist değiliz” diye

Onlar, “Müslüman olmadığını” söyleyemez, niye?

 

Baskıyken, Müslüman’ı ikiyüzlülüğe zorlayan

Laikler, tutarsız, ilkesiz tutumla oldu Müslüman

 

Sözde “aydın”lar, devleti aldılar hep merkeze

Halktan, Hak’tan koparak, rezil oldular herkese

 

Medya ve laik “aydın”lar, hep devletten yanaydı

Hak ve özgürlüğe karşı, zalimin safındaydı

 

Halkın özgürlük talebi, hep horlanıp, dışlandı

Darbeciler ve zalimler, sürekli alkışlandı

 

Çünkü devlet ve darbeci var, hortumun kaynağında

“Aydın”(!) ve medyanın gözüyse, bu rantın kaymağında

 

Bu yüzden devlete meyledip, hep ona kul oldular

Statükoyu destekleyip, karanlığa savruldular

 

Aydınlanma zannedildi, pozitivizm karanlığı

Laik “aydın” kolay satıldı, terk etti insanlığı

 

“Sol”un, “sağ”ın referansı, “aydınlanma” felsefesi

Sekülerizme dayanıyor, hepsinin düşüncesi

 

Marksizm, liberalizm düşman, aynı paradigma içinde

“Pozitif” felsefe vardı, ikisinin de temelinde

 

Laiklik halktan koparıp, Kemalizm’e sürükledi

Pek çok solcuyu halka karşı sisteme eklemledi

 

“Sol”un en büyük açmazı, bu çarpıcı gerçekti

Sistemle ittifaka, bu laik payda sevk etti

 

Bu yüzden, darbeye, ya destek verdi, ya sessiz kaldı

Çünkü zulme muhatap olan, “gerici”(!) Müslüman’dı

 

Kemalist Aydınların Cehaleti

Tek taraflı okudular ve zırcahil kaldılar

İlahi olanı dışlayıp, hep hevaya daldılar

 

Halkın dini, kültürü hakkında, hem cahildiler

Hem de, kendini bilmeyecek kadar gafildiler

 

Haktan ve halktan kopan, tabii ki zelil olur

Etrafa bilgiçlik taslarken, cahilce rezil olur

 

İlmi az, taassubu çoktur dogmatik cahillerin

Ufku, batıyı taklitle sınırlı, bu sefillerin

 

Laikçi yobazlıktan uzakta, çok az aydın vardı

Bir kaç liberal ve solcu aydın, erdemli kaldı

 

Erdemleri, çifte standartsız savunmaktı hakları

Mazlumdan diyet istemekse, Müslüman’dan farkları

 

(Mehmet Pamak)