Acı hatıralar hiçbir zaman zihinden silinmez. Eylül 1982 yılının acı hatırası da Filistinlilerin zihinde hâlâ canlılığını koruyor. Çünkü işgal hâlâ devam ediyor ve onun suç işleyen mekanizması her gün yeni cinayetler, yeni katliamlar gerçekleştiriyor. Bu urun insanlara, taşlara ve ağaçlara karşı cinayetleri tüm boyutlarıyla devam ediyor.

16 Eylül 1982 yılında Ariel Şaron ve askerleri Lübnan’daki Sabra ve Şatilla mülteci kamplarına karşı tarihin en kanlı, en alçak ve en barbar saldırısını gerçekletirdiler. Binlerce kişi öldürülürken, evler içindeki insanların başlarına yıkıldı. Günler, aylar ve yıllar geçti… 27 yıl önce işlenen bu vahşetten şimdiye kadar işgal güçleri yıkıma, katliama, göç ettirmeye ve vahşete bir gün olsun ara vermediler.

El-Halil Şehrinden Süfyan Ali konuya ilişkin görüşlerini şöyle açıklıyor: “Sabra ve Şatilla katliamı hâlâ devam ediyor. Fakat bu kez zaman ve mekan değişmiş. Siyonist gaspçılarla işgal ordusunun günü birlik haline gelen cinayetleri kesinlikle durmamıştır. Vatanımızın her karışında bozgunculuk ve tahribat yapmakta, terör estirmekte, toprakları gasp etmekte, ağaçları kesmekte ve dün yaptıklarını aynen tekrarlamaktadırlar. Tablo aynı tablo, insanlar aynı insanlar ve zihniyet aynı zihniyet. Dün bu cinayetleri işleyen Şaron iken, bugün onun yerinde o katillerin kucağında büyüyen Netanyahu var.”

Filistin halkına karşı cinayetlerin hâlâ devam ettiğini belirten Süfyan Ali, “Fakat bu kez cinayetler yeni metot ve üsluplarla yapılıyor. Arap ve Müslümanlardan, hatta batılı ülkelerden olaya seyirci kalanları tarih hiçbir zaman affetmeyecektir” şeklinde konuşuyor.

Nablus’tan Kahir Muhammed ise görüşlerini şöyle açıklıyor: “Bir müddet önce el-Halil katliamını andık, bugün ise Sabra ve Şatilla katliamını anıyoruz. Birkaç ay önce de dünyanın gözü önünde Gazze’ye saldıran işgal güçleri 1500 insanı katletti. Görülen o ki dünya, kendini koruyamayan zayıf Filistin’i hiç mi hiç önemsemiyor. Filistin kimsenin umurunda bile değil.”

(Kaynak: Filistin Haber)