Uludere katliamı Kürt halkının bir asra varan acılarının iç içe geçmiş halinin son halkasıdır. Yoksullukla birleşen kimlik inkârının; savaşın, gözyaşı ve çaresizliğin son korkunç fotoğrafıdır.

Mazlum halklara yeryüzündeki kısacık hayatı zindan eden egemenlerin yanlışlık ya da bilerek yaptıkları ne ilk katliam bu, ne de son olacak. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı derin bir çaresizlik halindeyiz. Ellerimizin bağlı kaldığı şu hareketsizliğimizde ancak kalbimizden lanetler ediyor, yazarak öfkemizi paylaşabiliyoruz.

İnanıyoruz ki bu ülkede çok sayıda vicdanlı, onurlu kişi ve çevre var. Başta İslami çevreler olmak üzere hepsine çağrımız aynıdır: Yoksullukla boğuşan çocuklarımızın, talihsiz ailelerimizin ne zamandır üzerine çöreklenen bu zalim süreci tersyüz etmek için herkes harekete geçmelidir. Kürt sorununun akıl, izan dinlemediği, her geçen gün hükümetleri daha da insafsız hale getirdiği bir vasatta bu müdahale yapılmazsa geleceğimiz şüphesiz çok daha karanlık olacaktır.

Bir sözümüz de iktidar sahiplerine: Sayısını unuttuğumuz bu 33 kurşunların artık bir bedeli olmalıdır. Üzüntünüzde samimiyseniz halkın önünde af dileyerek istifa eder, kendinizi mahkûm edersiniz. Bu yapabileceğiniz asgari insani seviyedir.

Bu vesile ile, zalim uçakların acımasız bombaları altında ekmek parası diye tenekelerde taşıdıkları mazotlarla yanıp kavrulan, gözyaşlarımızla kalbimize gömdüğümüz Ceylanların ve Uğurların yanına gönderdiğimiz evlatlarımıza Allah’tan rahmet; aileleri ve bütün halkımıza başsağlığı diliyoruz. Gün gelir ki adalet ellerimizle yeşerir de bu zulümlerin hesabını sorarız.

Tokad

Toplumsal Dayanışma Kültür Eğitim ve Sosyal Araştırmalar Derneği