Muaz Koşar konuşmasında şunları dile getirdi.;

KUR-AN VE SÜNNET IŞIĞINDA EĞİTİM TASAVVURUMUZ

Hamd alemlerin rabbi, din gününün sahibi, bize şah damarımızdan daha yakın olan terbiyecimiz rabbimiz ALLAH'adır. Selat ve selam kainatın efendisi vahiy terbiyesindeki örnekliğimiz, efendimiz MUHAMMED (s.a.v )'e, ailesine, ashabına, alimlere, şehitlere ve efendimizin izini takip eden tüm Müslümanların üzerine olsun.

Ya rabbi eşlerimizden ve nesillerimizden gözlerimizin bebeği olarak Salih insanlar ihsan et. Bizi takva sahiplerine rehber kıl. ( Furkan,74)
Ya ilahi göğsümüzü genişlet işimizi kolaylaştır, dilimizin düğümünü çöz, sözümüzü anlaşılır kıl. Ya rabbi samimiyet ve ihlastan ayırma, kalplerimizi ülfet et, amellerimizi salih amellerden eyle, cennet için bir vesile kıl. Ya rabbi huzuru mahşerde efendimizle aynı mecliste bulunmayı bizlere nasip et.

Değerli dostlar;
Hayata baktığımız pencere, hayatımızı şekillendiren penceredir. Hayata Roma'dan bakar ise hayatımızı Roma'ya, Moskova'dan bakar isek Moskova'ya, Washington'dan bakar isek Washington'a, Mekke'den Kâbe'den bakar isek, hayatımız Kâbe'ye yönelecektir.

Hayatımızı şekillendiren pencerenin tespiti ve kararı için tefekkür etmeye ve düşünmeye ihtiyacımız vardır. Akıp geçmekte olan zaman içinde düşünmenin önüne serilen bütün engellere rağmen hayata bir noktada dur deyip hira mağarasına sığınmaya ihtiyacımız vardır.

Kur-an'ı kerimde en çok zikredilen kavram "Düşünmek ve Akletmek" tir. Kainatın efendisi vahiy gelmeden önce hira mağarasına sığınıp, yaşadığı hayatı ve toplumu tefekkür etmiş, düşünmüş ve kendini vahyin terbiyesine hazırlamıştır.

Vahyin terbiyesi bir zorunluluk değil, fıtri bir ihtiyaçtır. Çünkü fıtrat Allah'ın terbiyesinin kendisidir. Bu terbiye ruhun sahibine duyduğu özlemin, sahibiyle yapılan ticaretin, karşılıklı verilen emanetlerin ve sözlerin arkasında durabilmek için verilen mücadeledir.

Vahyin terbiyesinde üç esas önemlidir.
1: Düşünmek:Düşünmenin ulaştıracağı sonuç rabbin büyüklüğünü görüp aşık olmaktır.
2: Karar vermek: Vahyin terbiyesiyle kimlik inşamızı gerçekleştirip, arınma ve eğitim sürecini tamamlamış oluruz..
3: Amel-i Salih: Adanma sürecimizi gerçekleştirmiş oluruz.
Din düşünerek taammüden karar vermektir. Bu aşkın, muhabbetin, teslimiyetin ifadesidir. Asr-ı saadette buna en güzel örneklerden biri Hz. Ömer ve kâinatın efendisi arasında geçen şu diyalogdur.

Abdullah ibn-i Ömer anlatıyor:
Peygamber efendimiz Hz Ömer'in elinden tutup, Ey Ömer; Allah'ı ve peygamberini mi çok seviyorsun, aileni mi çok seviyorsun? Hz. Ömer, Ey Allah'ın resulü, elbette ki Allah'ı ve peygamberini daha çok seviyorum. Efendimiz tekrar sordu, Ey Ömer; Allah'ı ve peygamberini mi çok seviyorsun yoksa dünyalıklarını mı? Elbette ki Allah'ı ve peygamberini daha çok seviyorum, dedi. Efendimiz, Ey Ömer; Allah'ı ve peygamberini mi çok seviyorsun yoksa nefsini mi daha çok seviyorsun deyince, Hz. Ömer'in yüzü asıldı, omuzları düştü, bulunduğu ortamdan hızlı bir şekilde gidip evinin kapısına oturdu. Kafasını ellerinin arasına alıp düşündü. Daha sonra gelip Ey Allah'ın resulü, Allah'ı ve resulünü nefsimden de daha çok seviyorum, dedi. Efendimiz işte şimdi oldu ey Ömer buyurdu.
Abdullah ibn-i Ömer, daha sonra babasına niçin böyle davrandığını sorduğunda Hz. Ömer, ilk iki soruyu daha önceden düşünüp karar verdiğim için tereddütsüz ikisine de cevap verdim, ancak üçüncü soruyu hiç düşünmediğim için düşünüp kabul etmediğim bir şeyi Allah'a ve resulüne söylemekten haya ettim, bu yüzden gittim düşündüm doğruluğuna karar verdikten sonra geldim Allah resulüne cevap verdim.

Hz. Ömer'in ortaya koyduğu örneklik gerçekten tercihin hayata tezahürü noktasında çok önemli mesajlar içermektedir.
Peygamber efendimize Allah c.c. nin ilk emri okumaktır. İlk emri okumak olan vahyin nasıl okunacağı çok önemlidir. Zira Allah c.c. vahyi okumamızı değil, vahyi gereği gibi okumamızı kur-an'ı kerimde emretmek-tedir.

İlk emir yaratan Rabbinin adıyla oku; yaratan Rabbinin adıyla okumak ey Muhammed(s.a.s) o ana kadar olan hayata baktığın pencere,hayata ikame ettiğin tercih neyse onu terk et ve artık sadece yaratan rabbin adıyla oku hayatını vahiyle şekillendir demektir.Hayati vahiyle okumaktır, hayatı vahiyle okumak bir tercihtir. La demenin anlamıdır, bütün tercihlerin terk edilip sadece rabbe boyun eğip evet demenin kendisidir.
Hayata bu tercihle baktığımızda;

Eğitim:Allahın terbiyesindeki doğruların,vazgeçilmez değerlerin baskı ve zorlama olmaksızın kalbi mutmainlikle isteyerek, taammüden fıtri olan ihtiyacımızın doğal sürecinde ruhumuzda ve davranışlarımızda yaşanır hale gelme sürecidir.

Rabbe evet diyip terbiyesine teslim olduğumuzda rabbimiz bizi usvetün hasene en güzel örnek olarak kainatın efendisini bize işaret etmektedir..Efendimizin örnekliğine baktigimizda Allahın terbiyesindeki her değer yaşanılır bir örnekliğe dönüşmüştür..Kuranın kendisi olmuştur.
Rabbimiz peygamberleri Allahın ayetlerini insanlara okuyan,kitabı ve hikmeti ögreten ve onları sapıklıklardan kurtarıp temizleyenler olarak tanımlar.

Eğitime efendimizin tasavvurundan baktığımızda;
1-Eğitimi nerelerde yapacağımız
2-Ailemizin içinde örneklik ve ikame edeceklerimiz.
3-Eğitimde neleri önceleyeceğiz
4-Efendimizin eğitimde dikkat ettiği hususlar

Eğitimi nerde yapacağız.
1-İlk eğitim evimizde olacaktır.(6 yaşına kadar verilen eğitim insanın hayatının yüzde 60-70 ini etkilemektedir.Bu açıdan annelerin eğitimi çok önemlidir.)
2-mescidlerimiz.(Hz Ebu Bekir ve Ammar Bin Yasirin evlerinin bazı bölümleri mescid ve eğitim için kullanılmıştır.)
3-Suffe(Peygamber mescidinin içinde bir bölüm yatakhane,yurt ve eğitim yeri olarak kullanılmıştır.)
4-Daru'l kurra(Medine de bazı evler okul ve eğitim yeri olarak açılmış ve kullanılmıştır.)
5-Küttab(Çocuklar için açılan eğitim yerleridir.)

(Kaynak: Küre Medya)