Bismillahirrahmanirrahim

Vahyin belirlediği ve Rasûlün (s) sünnetinin güzel örneğini oluşturduğu sahih İslam anlayışıyla bağdaşmayan ve yüzyıllara sâri yozlaşma sürecinde üretilen birçok bid’at ve hurafelerle kuşatılmış geleneksel din anlayışında, yaşantısına bakılmaksızın lâfzen “kelime-i şahadet”i söyleyen ve “müslümanım” diyen herkesin Allah’ın rahmetine müstahak olduğu ve kurtuluşa ereceği zannedilir. Ve ölen herkese kolayca “rahmet ve mağfiret” duası yapılır. Hâlbuki Kur’an’daki birçok âyet, Allah’ın rahmetine ve kurtuluşa erebilmek için, kişinin Allah’ın azabından korkup sakınarak O’nun emir ve yasaklarına uyma sorumluluk bilinciyle Kur’an’a uygun takvalı bir hayat yaşaması gerektiğini ortaya koymaktadır. Allah’ın, ancak böyle bir hayatı yaşayarak kurtuluşu hak edenlere rahmet edeceği bildirilmektedir.

Allah’ın Rahmetine ve Kurtuluşa Ulaşabilmek İçin Kitaba Uygun Yaşamak ve Takvayı Kuşanmak Şarttır

Allah’ın rahmetine müstahak olmak, kurtuluşa erebilmek, ahirette cennetle mükâfatlandırılmak ve iman etmiş sayılmak için Kur’an’a uymak, takvayı kuşanmak gerekmektedir. Kur’an’da birçok âyette, Kitabı hakkıyla okuyup onunla amel etmeyenlerin, hayatlarını Allah’a rükû ve secde ettirmeyenlerin, Allah’ın rahmetine mazhar olamayacakları açık biçimde ifade edilmiştir.

Rabbimiz, En’âm Suresi 155. âyette indirmiş olduğu mübarek Kitaba uymaya ve Allah’ın azabından korkup sakınarak, Allah’ın emir ve yasaklarına uyma sorumluluk bilinciyle takvayı kuşanmaya çağırmaktadır. Ancak Kitabın hükümlerine uyup takvalı davrananlara rahmet edeceğini bildirmektedir:  “Bu (Kur’an) da bizim indirdiğimiz bereket kaynağı bir kitaptır. Artık ona uyun ve Allah’a karşı gelmekten sakının (takvalı olun) (umulur) ki size rahmet edilsin.”

Hac Suresi 77. âyette de, kurtuluşa erebilmek için, iman ettikten sonra hayatı Allah’a rükû, secde ettirip ibadet kılmak ve hayırlı işler yapmak gerektiği ifade edilmiştir: “Ey iman edenler, rükû edin, secdeye varın, Rabbinize ibadet edin ve hayır işleyin, umulur ki kurtuluşa erersiniz.”. Kurtuluşa ve rahmete ulaştıracak yolun gösterildiği bu âyetlerde dikkat çeken önemli bir husus da, “siz imandan sonra bu amelleri yaparsanız, kesin olarak size rahmet edilir ve kurtuluşa erersiniz” denmek yerine “ancak o zaman size rahmet edilmesi ve kurtuluşa ermeniz umulur” denilmiş olmasıdır.

Âl-i İmran Suresi 102. âyette de; “Ey iman edenler! Allah’a karşı gelmekten nasıl sakınmak gerekiyorsa, öylece sakının (Allah’ın emir ve yasaklarına uyma sorumluluk bilincini kuşanın) ve siz ancak müslimler/müslümanlar olarak ölün.” buyrulmuştur. “Ey iman edenler!” hitabından sonra takvayı kuşanıp Kur’an’a uygun yaşayarak “müslim” olmaya ve ölene kadar müslimce yaşayıp böyle ölmeye çağrı yapılmıştır. “İman ettiğini” söylediği hâlde, takvayı kuşanmayanlar, Allah’ın emir ve yasaklarına uyma sorumluluk bilincini taşımayanlar, yâni Kur’an’a uygun bir hayat yaşamayanlar “müslim” olmamakla nitelendirilmektedir. Sonuçta bunların kaybedecekleri, hüsranda oldukları başka birçok âyette vurgulanmıştır.

Mehmet Pamak'ın makalesinin tamamını okumak için tıklayın...