HAİN İLAN EDİLEN HAVARİLER...

Modernizmin kıskacında can veriyor insanlık
koşun ey hain ilan edilen havariler
her taraf yangın yeri
her yanımız kan revan
sınırlar kanla çiziliyor
ekinler kanla büyüyor...

Her çocuk insan doğar 
kimdir daha doğmadan bebeleri asker belleyen
kimdir onları kirli savaşlara alet edenler
kimdir zihnimize ölüm naralarını kurtuluş diye yerleştiren
kanla tarih yazacağız diyenlere
bu tarihte sizin kaç damla kanınız var diye
neden kimse bir kaç soru sormuyor...

Yüzümüzde öfke
gözlerimizde nefret
dilimizde intikam naraları
nereye bu gidiş...
ölen biziz
öldüren biziz
neden bu savaşta bize hep hüzün 
onlara hep sevinç düşüyor..
agıt yakan da 
ağıdı yakılan da aynı aileden
nefrete ve öfkeye bürünmüş bu perdeyi
kaldırmak için daha ne kadar öleceğiz...

Bizi birbirimize düşürenler düşmanlarımız değil mi
değil mi kanlarımız üzerinden
insan hakları edebiyatı yapanlar
barış elçisi diye diyar diyar dolaşanlar 
acı kan ve gözyaşı bırakıyorlar 
tarihimize, toprağımıza...

Ve yüz yılımız mega ölümler çağı
iyilik ve takva yarışında 
sermaye sevdasıyla 
iktidar hırslarıyla tutuştuk 
yaşamak için öldürmek yarışına...

Darul selamın çocuklarıydık 
esenlik, adalet, kardeşlik altında
her birimiz bir renktik
kimdir bizi renk körü eden…

Susmayın ey adalete susamış yürekler
suskunluk aziz olanların değil 
aciz olanların zindanıdır...
haykırın hakkı
hain ilan edilseniz de

ey ashab-ı insan, 
Ey eşrefi mahluk olan
sebebi suskunluk olan bu sömürü
senin varlığınla son bulacak
direnmedikçe dirilemeyeceksin
aziz oldukça ekmel 
aciz oldukça esfel kalacaksın...

(ŞİİR: MEHMET MAKSUT)